„Za dwadzieścia lat bardziej będziesz żałował tego, czego nie zrobiłeś, niż tego, co zrobiłeś. Więc odwiąż liny, opuść bezpieczną przystań. Złap w żagle pomyślne wiatry. Podróżuj, śnij, odkrywaj”

BOL-BRZUCHA-CZLOWIEK

Bezpieczeństwo i higiena podróżowania vs. wysoce prawdopodobne przypadłości

O profilaktyce zdrowotnej przed podróżą już było (np. TUTAJ). Nie wszystko da się przewidzieć i nie przed wszystkim uchronić. Jak zatem żyć ze świadomością, że coś się przydarzy? O tym i kilku niemal pewnych przypadłościach w podróży słów kilka…

CZĘSTE PRZYPADŁOŚCI…

JET LAG…

Jet Lag to zespół objawów, odczuwalnych przez pasażerów samolotów pokonujących długie dystanse w krótkim czasie, na wschód bądź na zachód i na dystansie przynajmniej trzech stref czasowych.  Objawy JET LAG związane są z nagłą zmianą czasu, przy czym zdecydowanie bardziej uciążliwe jest podróżowanie w kierunku wschodnim, związane przede wszystkim ze skróceniem cyklu dobowego.

Objawia się sennością, zaburzeniami snu oraz ogólnym zmęczeniem, bólami głowy, trudnością z koncentracją, dezorientacją, obniżeniem nastroju, brakiem apetytu oraz zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi. Stopień nasilenia objawów jest różny, osobniczy (zależny od predyspozycji osoby podróżującej) i uzależniony od tego, jak radykalną zmianę czasu przechodzimy.

Czas trwania Jet Lag zależy od liczby stref czasowych przekroczonych podczas podróży. Przyjmuje się, że organizm dostosowuje się do nowej strefy czasowej z szybkością 1-2 stref czasowych dziennie. Jet lag jest stanem przejściowym i większość osób dotkniętych objawami dochodzi do siebie stosunkowo szybko. Zdarza się, że niezbędne jest wsparcie farmakologiczne. W każdym przypadku zaburzeń nieustępujących, lub ustępujących zdecydowanie dłużej niż przyjęte normy konieczna jest konsultacja medyczna.

 

BIEGUNKA…

Jeden z najczęstszych i najbardziej krępujących problemów zdrowotnych w podróży. Biegunka często związana jest ze zmianą diety i flory bakteryjnej, występuje na całym świecie i dotyka niemal każdego podróżującego, ale do zachorowań najczęściej dochodzi w krajach o obniżonych standardach higieny.

Profilaktyka biegunki podróżnych polega głównie na przestrzeganiu odpowiednich zasad higieny, unikaniu picia wody wodociągowej oraz spożywania pokarmów niepoddanych obróbce termicznej.  Sprawdzoną receptą jest picie wyłącznie butelkowanej wody! Unikać należy picia soków i napojów z lodem niewiadomego pochodzenia. Świeże owoce i warzywa należy dokładnie myć i obowiązkowo obierać ze skórki. Unikać należy również jedzenia sałatek z surowych warzyw i owoców, lodów oraz niepasteryzowanych przetworów mlecznych, zdaniem wszystkiego co może mieć kontakt z otaczającą florą bakteryjną, w szczególności bieżącą wodą.

W większości przypadków przebieg biegunki jest krótkotrwały. W innym przypadku, gdy biegunka trwa dłużej niż 2 dni oraz towarzyszą jej wysoka gorączka, osłabienie i senność a w stolcu pojawia się krew, konieczna jest wizyta u lekarza – prawdopodobne jest konieczność zastosowania antybiotyku, lub nawet leczenia szpitalnego. W czasie biegunki bardzo istotne jest nawodnianie organizmu oraz uzupełnianie niedoboru elektrolitów.

 

CHOROBA WYSOKOŚCIOWA…

Choroba wysokościowa (wysokogórska) pojawia się, gdy organizm nie radzi sobie z nagłym wzrostem wysokości, zmianą ciśnienia i zmniejszoną zawartością tlenu w powietrzu. Objawy choroby mogą pojawić się u każdego, bez względu na wiek, stan zdrowia i kondycję. Głównym zagrożeniem jest niedobór tlenu, czyli hipoksja. Pozostałe zagrożenia związane są między innymi ze spadkiem temperatury, niższą wilgotnością i  zwiększonym promieniowaniem UV.

Choroba wysokogórska pojawia się u osób niezaaklimatyzowanych, w czasie przebywania i w ciągu pierwszych dni po przekroczeniu 2500 m n.p.m. a jej nasilenie zależy od wysokości powyżej poziomu morza, szybkości wznoszenia i czasu pobytu na wysokości. Zazwyczaj towarzyszą jej takie dolegliwości, jak zawroty głowy, ogólne złe samopoczucie, uczucie zmęczenia, brak apetytu, czasem nudności i wymioty. Objawom tym można zapobiegać zanim się pojawią, przeprowadzając stopniowy proces aklimatyzacji oraz przyjmując leki zmniejszające ryzyko wystąpienia choroby, a w przypadku wystąpienia – także leki zmniejszające nasilenie objawów. W większości przypadków objawy ustępują po 24, maksymalnie 72 godzinach. Jeśli jednak osoba z objawami zostanie pozostawiona samej sobie i nie zostanie wdrożone odpowiednie postępowanie, choroba może ulec rozwojowi stadium zagrażającego życiu (zagrożenie obrzęku płuc lub mózgu).

Reakcja organizmu na zmiany wysokości jest sprawą bardzo indywidualną. Przed planowanym wyjazdem w tereny wysokogórskie dobrze jest skontrolować stan zdrowia u lekarza prowadzącego oraz szczegółowo skonsultować z nim zdolności wysiłkowe własnego organizmu.

 

HIGIENA W PODRÓŻY…

Podróżowanie jest ogromnym wysiłkiem dla organizmu, który nieprzygotowany należycie przed i niewspierany w trakcie traci odporność i poddaje się atakom bakterii, na których odparcie może nie być gotowy. Wsparciem dla organizmu przed podróżą jest odpowiednia profilaktyka, a dla „torturowanego” w podróży odpowiednie jego odżywianie, nawadnianie, wzmacnianie i ochrona bezpośrednia przed zagrożeniami. Warto przestrzegać kilku żelaznych zasad w podróży, aby wyjazd pozostał w naszej pamięci miłym wspomnieniem.

Mycie rąk!

Myć ręce tak często, jak to tylko możliwe i gdzie tylko możliwe. Dobrym zwyczajem jest zabieranie w podróże płynu do dezynfekcji rąk, który będzie można użyć w przypadku braku dostępu do bieżącej wody. Bardzo przydatne są też mokre chusteczki higieniczne, zawierające środki odkażające i dezynfekujące.

Nawadnianie!

Odwodnienie organizmu jest groźne! W gorącym klimacie organizm chroni się przed przegrzaniem wydalając ogromne ilości płynów i mikroelementów pod postacią potu (system działa, jak klimatyzacja). Konieczne jest ich uzupełnianie (minimum 3 l dziennie). Odwodnienie objawia się ogólnym spadkiem formy, zmęczeniem, zniechęceniem, bólami głowy.

W podróży pijemy wyłącznie bezpieczną wodę butelkowaną, ewentualnie przefiltrowaną lub przegotowaną. Przegotowanie wody zabija wszystkie bakterie i pasożyty, a sam proces gotowania powinien trwać co najmniej minutę. Powyżej 3000 m n.p.m. trzeba ją gotować dłużej – ponad trzy minuty. Innymi metodami oczyszczania wody są tabletki z jodyną i filtry mechaniczne (tylko te przy średnicy otworu poniżej jednego mikrona).

Insekty i pasożyty!

W krajach tropikalnych komary są nosicielami groźnych chorób i mogą być niebezpieczne. Roznoszą dengę, malarię, filariozę, żółtą febrę i wiele innych chorób. Należy koniecznie się przed nimi zabezpieczać – nosząc odpowiednią odzież (długie rękawy i nogawki, skarpety, pełne buty), zaopatrzyć się w skuteczne środki odstraszające oraz sprawdzać pomieszczenia pod kątem obecności owadów, zwłaszcza bezpośrednio przed snem. W nocy na terenach malarycznych koniecznie używać moskitier i pamiętać, by umieścić jej krawędzie głęboko pod materacem.

Istnieje wiele pasożytów, łatwo przylegających do ludzkiej skóry i przenoszących rozmaite bakterie, szczególnie niebezpiecznych w tropikach. Należy unikać chodzenia boso w miejscach zacienionych, wilgotnych, zanieczyszczonych, a przynajmniej raz dziennie sprawdzać powierzchnię całej skóry w poszukiwaniu pasożytów. Miejsce po pasożycie koniecznie zdezynfekować i przez kilka dni po oczyszczeniu obserwować.

Rany i otarcia!

W podróży odkażać należy nawet najmniejsze ranki i otarcia. Dobrze też zabrać ze sobą żel antybakteryjny.

Podróżując m.in. po Afryce i Azji, nie powinno się pływać i brodzić w wodach śródlądowych (stawach i jeziorach). W większości z nich jest bilharcjozaJest to druga co do częstości występowania choroba pasożytnicza na świecie (po malarii). Do zarażenia dochodzi przez skórę, przez którą pasożyty wnikają do powierzchownych naczyń krwionośnych, dalej wraz z krwią do dużych naczyń żylnych i narządów wewnętrznych (jelita grubego i pęcherza moczowego). Do zarażenia dochodzi w kontakcie wody ze skórą. Diagnostyka choroby jest trudna i opiera się na badaniu moczu, kału lub zeskrobin błony śluzowej odbytnicy w kierunku obecności jaj. W pierwszych dniach po zarażeniu może (ale nie musi) występować charakterystyczna pęcherzykowa, swędząca wysypka. Choroba rozpowszechniona jest w Afryce, części Ameryki Południowej, Ameryce Środkowej, Bliskim Wschodzie oraz części Azji Południowo-Wschodniej. Wcześnie i prawidłowo rozpoznana daje się wyeliminować farmakologicznie.

One thought on "Bezpieczeństwo i higiena podróżowania vs. wysoce prawdopodobne przypadłości"

  1. Sasha pisze:

    Super!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Strona używa plików cookies w celu łatwiejszego funkcjonowania. Przebywając na stronie wyrażasz zgodę na ich używanie.