Wybierasz się z nami na jedną z zorganizowanych wycieczek objazdowych drogami Tajlandii Północnej, tzw. pętlą Chiang Mai, koniecznie przeczytaj… To skondensowany opis, skrót podstawowych informacji o miejscach, które odwiedzamy programowo w czasie naszych turystycznych propozycji, a które znajdziesz POD LINKIEM: Wyjazdy motocyklowe po Polsce, Europie, Azji, Afryce i obydwu Amerykach (motopodrozni.pl)
Pha Chor
Położony w Parku Narodowym Mae Wang, kanion Phra Chor stanowi jedną z ukrytych perełek regionu Chiang Mai w Tajlandii Północnej. To niezwykłe geologiczne cudo powstało na skutek erozji piaskowca, prowadzącej do powstania majestatycznych, cienkich formacji skalnych, które wyrastają z ziemi niczym gigantyczne kolumny. Te naturalne struktury przypominają trochę bajkowe katedry czy wieże, nadając temu miejscu niemalże mistyczny nastrój.
Przechadzając się po kanionie, można podziwiać kontrast między ciemnozieloną roślinnością, a pomarańczowym i czerwonym piaskowcem. Ścieżki prowadzą przez różnorodne obszary, od gęstych lasów po otwarte przestrzenie z panoramicznym widokiem na okolicę.
Idealny dla miłośników przyrody i fotografii, Phra Chor w Tajlandii oferuje wspaniałe okazje do zrobienia unikalnych zdjęć, zwłaszcza podczas zachodu słońca, kiedy ciepłe światło maluje skalne formacje na złoto. Mimo, że jest mniej znany wśród turystów, kanion ten stanowi doskonałe miejsce dla tych, którzy chcą doświadczyć prawdziwego, nieskażonego piękna północnej Tajlandii.
Pra Mahatat Noppamethanedon i Pra Mahatat Nopphonphusiri
W sercu Parku Narodowego Doi Inthanon, najwyższego szczytu Tajlandii, wznoszą się dwie imponujące stupy: Pra Mahatat Noppamethanedon i Pra Mahatat Nopphonphusiri, zwane też Pagodami Króla i Królowej. Zbudowane w hołdzie dla króla Bhumibola Adulyadeja i królowej Sirikit, te monumentalne struktury są symbolem miłości i szacunku narodu tajskiego dla swojej monarchii.
Oba stupy zostały zaprojektowane w tradycyjnym tajskim stylu, ale z nowoczesnymi akcentami. Są one okazałe i dekorowane intrygującymi reliefami oraz złotymi ozdobami. Otoczone pięknymi ogrodami oraz tarasami z widokiem na rozległe góry i doliny, oferują odwiedzającym nie tylko duchowe przeżycia, ale także zapierającą dech w piersiach panoramę Parku Narodowego Doi Inthanon.
Zwiedzanie tych stup to podróż pełna spokoju, kontemplacji i podziwu dla architektury. Wielu odwiedzających przybywa tutaj, aby oddać hołd, zapalić kadzidło i złożyć modlitwę. Chociaż stanowią one główną atrakcję, otaczające je piękno naturalne parku dodaje do wrażeń, czyniąc wizytę w tym miejscu niezapomnianym doświadczeniem dla każdego turysty.
Doi Inthanon
Szczyt Doi Inthanon, dumnie wznoszący się na wysokość 2 565 metrów n.p.m., jest nie tylko najwyższym punktem Tajlandii, ale także jednym z najbardziej malowniczych miejsc w kraju. Znajdujący się w Parku Narodowym Doi Inthanon, ten majestatyczny szczyt stanowi część górskiego pasma Himalajów.
Zwiedzając to miejsce, można podziwiać spektakularne widoki na rozciągające się doliny, gęste mgły i bujne lasy deszczowe. W miarę wspinaczki klimat staje się chłodniejszy, a powietrze – bardziej krystaliczne. Obszar ten jest domem dla wielu gatunków ptaków, co czyni go rajem dla miłośników ornitologii.
Doi Inthanon to nie tylko atrakcja dla miłośników przyrody, ale także miejsce pełne kultury i historii, które oferuje głębokie doświadczenie tajskiego dziedzictwa.
Na szczycie Doi Inthanon między listopadem a lutym, temperatura spada nawet poniżej zera, co przyciąga wycieczki Tajów z całego kraju chcących zobaczyć szron i doświadczyć niskich temperatur. Warto bowiem wiedzieć, że w Tajlandii nigdy nie padał śnieg, nawet na szczycie Doi Inthanon.
Ang Kha Nature Trail
Usytuowany w sercu Parku Narodowego Doi Inthanon, Ang Kha Nature Trail jest jednym z najbardziej malowniczych szlaków pieszych w Tajlandii. Krótka, ale intensywna trasa prowadzi przez nieskazitelne, gęste lasy chłodnego klimatu, które są unikatem dla tej części kraju.
Podczas spaceru można podziwiać bujną roślinność, w tym wiele gatunków mchów, paproci i dzikich kwiatów, które nie są często spotykane w innych częściach Tajlandii. Drzewa porośnięte mchami i epifitami tworzą prawie bajkową atmosferę, a w cieniu drzew często można dostrzec rzadkie ptaki oraz inne małe stworzenia.
Szlak jest dobrze utrzymany, z drewnianymi kładkami i poręczami w niektórych miejscach, co umożliwia bezpieczne i komfortowe przejście nawet dla mniej doświadczonych wędrowców. Tablice informacyjne rozmieszczone wzdłuż trasy dostarczają cennych informacji o miejscowej florze i faunie.
Ang Kha Nature Trail to idealne miejsce dla tych, którzy chcą poczuć bliskość z naturą i doświadczyć prawdziwego, nieskażonego piękna tajskiego lasu. To krótka, ale niezapomniana przygoda w sercu dzikiej przyrody.
Wachiratarn Waterfall
W sercu Parku Narodowego Doi Inthanon, otoczony przez gęstą roślinność i dziką przyrodę, wodospad Wachiratarn stanowi jedno z najbardziej spektakularnych widowisk przyrodniczych w Tajlandii. Majestatyczny wodospad, spadający z imponującej wysokości, tworzy potężny strumień białej piany, który z impetem rozpryskuje się na skalistym dnie.
Otaczające go bujne lasy deszczowe są pełne dzikich kwiatów, ptaków i innych zwierząt, co czyni to miejsce prawdziwym rajem dla miłośników przyrody. Szelest wody i śpiew ptaków tworzą kojącą symfonię dźwięków, która wprowadza w stan głębokiej relaksacji i kontemplacji.
Wachiratarn oferuje nie tylko wspaniałe widoki, ale także możliwość ochłody w czystych, górskich wodach wodospadu. Drewniane ścieżki i platformy widokowe umożliwiają bezpieczne i komfortowe zwiedzanie atrakcji.
Dla tych, którzy poszukują aktywnego wypoczynku, w okolicy wodospadu znajduje się kilka szlaków trekkingowych, prowadzących przez malownicze obszary parku. Wachiratarn Waterfall to niewątpliwie miejsce, które łączy w sobie siłę i piękno natury, dostarczając niezapomnianych wrażeń każdemu odwiedzającemu.
Mae Klang Waterfall
Wśród malowniczych krajobrazów Parku Narodowego Doi Inthanon, wodospad Mae Klang wyróżnia się jako jedno z najbardziej dostępnych i urokliwych miejsc. Usytuowany u podnóża góry, wodospad ten przyciąga zarówno mieszkańców, jak i turystów, oferując orzeźwienie w gorących dniach.
Mae Klang Waterfall charakteryzuje się wielopoziomowymi kaskadami, które spadają przez skaliste tarasy, tworząc serię naturalnych basenów. Otoczony gęstym, zielonym lasem, wodospad oferuje chłodny cień i przyjemne miejsce do pikniku lub relaksu przy szumie wody.
Dzięki łatwej dostępności i dobrze utrzymanym ścieżkom, Mae Klang jest idealnym miejscem dla rodzin z dziećmi oraz dla tych, którzy chcą doświadczyć piękna tajskiej przyrody bez długich wędrówek. Wodospad jest również popularnym punktem wyjścia dla wielu trekkingów, prowadzących w głąb parku.
Wodospad Mae Klang to prawdziwa oaza spokoju, miejsce, gdzie można na chwilę zapomnieć o zgiełku codziennego życia i zanurzyć się w czystym pięknie natury, podziwiając siłę i harmonię wody w ruchu.
Mae Ya Waterfall
W sercu Parku Narodowego Doi Inthanon, wodospad Mae Ya jest jednym z największych i najbardziej imponujących wodospadów w Tajlandii. Woda spada tu z wysokości ponad 250 metrów, tworząc rozległe kaskady na skalistych zboczach, które w zależności od światła dnia mienią się w wielu odcieniach srebra i błękitu.
Charakterystyczny dla wodospadu Mae Ya jest jego szeroki, wachlarzowy kształt, który przypomina gigantyczną zasłonę wody. Otoczony dzikim, tropikalnym lasem, miejsce to oferuje nie tylko spektakularne widoki, ale także kojącą melodię spadającej wody.
Dostęp do wodospadu jest stosunkowo łatwy, dzięki dobrze utrzymanej ścieżce, co czyni go popularnym celem wycieczek. Mimo to, dzięki jego rozległości, można znaleźć spokojne zakątki do kontemplacji czy pikniku.
Dla wielu odwiedzających, Mae Ya Waterfall stanowi esencję dzikiej i nieskażonej przyrody północnej Tajlandii, oferując niezapomniane chwile w otoczeniu jednego z najpiękniejszych naturalnych zjawisk regionu Chiang Mai.
Ob Luang
Ob Luang National Park to klejnot przyrodniczy położony w północno-zachodniej części Tajlandii, słynący z imponujących formacji skalnych, malowniczych kanionów i bujnej flory i fauny. Park stanowi połączenie naturalnych cudów z bogatą historią i kulturą regionu.
Centralnym punktem parku jest rzeka Mae Chaem, która wyrzeźbiła w skale wspaniałe kaniony i wąwozy. Zbudowane drewniane mosty i ścieżki prowadzą odwiedzających przez te spektakularne formacje, oferując niezapomniane widoki na krystalicznie czystą wodę i strome klify.
W Ob Luang National Park można również odkrywać prehistoryczne malowidła naskalne, które świadczą o długiej historii zamieszkiwania tego obszaru przez ludzi. Dla miłośników przyrody park oferuje szereg tras trekkingowych, które prowadzą przez gęste lasy, mijając wodospady i różnorodne ekosystemy.
Flora i fauna parku są równie imponujące. Można tu spotkać wiele gatunków ptaków, małp oraz innych dzikich zwierząt, które żyją w tym nieskażonym środowisku.
Ob Luang to prawdziwe połączenie przyrody, historii i kultury, które razem tworzą unikalne i niezapomniane doświadczenie dla każdego odwiedzającego.
Bo Kaeo
Bo Kaeo Pine Garden to malowniczy ogród sosnowy położony w północnej Tajlandii. Rozciągający się na dużym obszarze, ten spokojny zakątek oferuje alejki wśród wysokich sosen, idealne do spacerów czy pikniku. Aromatyczne powietrze nasycone zapachem sosny i śpiew ptaków tworzy kojącą atmosferę. W okresie kwitnienia rośliny podkreślają urok ogrodu, dodając kolorów i życia. Bo Kaeo to idealne miejsce dla tych, którzy pragną chwili wytchnienia od zgiełku miejskiego i zanurzenia się w naturalnej scenerii.
Mae Sariang
Mae Sariang, malowniczo położone w dolinie rzeki Yuam w północno-zachodniej Tajlandii, to ukryty skarb dla tych, którzy pragną odkryć autentyczne oblicze kraju, z dala od głównych szlaków turystycznych. Miasto stanowi wspaniałą bazę wypadową do eksploracji górskich terenów, tradycyjnych wiosek oraz Parków Narodowych regionu.
Zabytkowe świątynie buddyjskie, takie jak Wat Phra That Chom Thong i Wat Phra That Chom Kitti, świadczą o głębokiej duchowości i bogatej historii regionu. Mae Sariang jest również domem dla różnych grup etnicznych, w tym Kareńców, co czyni je idealnym miejscem do zrozumienia kulturowej mozaiki północnej Tajlandii.
W okolicy Mae Sariang można podziwiać malownicze terasy ryżowe, gęste lasy i wodospady. Dla miłośników przyrody i trekkingu, region oferuje szereg szlaków, prowadzących przez dziewicze tereny i tradycyjne wioski.
Dzięki swojemu spokojnemu charakterowi, przyjaznym mieszkańcom i autentycznej atmosferze, Mae Sariang to idealne miejsce dla tych, którzy szukają głębszego połączenia z tajską kulturą i przyrodą, z dala od zgiełku popularnych kurortów.
Huay Pu Keng
Huay Pu Keng – mała, piękna wioska położona w prowincji Mae Hong Son, w północno-zachodniej części Tajlandii, skrywa wiele nieznanych i zaskakujących cech do odkrycia i doświadczenia. Otaczająca przyroda z jej malowniczymi krajobrazami zapiera dech w piersiach, a gęsta zielona dżungla izoluje wioskę położoną nad rzeką Pai. Kiedy przekroczy się rzekę łodzią, znajduje się się w tym magicznym miejscu, które jest domem dla ludu Karenni (podgrupy Kayan, Kayaw, Czerwoni Karen i Pakayor). Ponadto w Huay Pu Keng mieszkają też Tai Yai (Shan, mniejszość etniczna z północnej Tajlandii).
Jeśli kiedykolwiek słyszałeś o ludzie Kayan z „długimi szyjami” i chciałeś ich odwiedzić, ale nie zrobiłeś tego, bo wydawało się zbyt turystyczne, Huay Pu Keng w Mae Hong Son jest miejscem, które warto odwiedzić. Szukasz unikalnych, wartościowych spotkań z ludźmi, którzy mają historie, których nigdy nie słyszałeś, tradycje do podzielenia się, których nigdy nie doświadczyłeś, i umiejętności, których nigdy nie wyobrażałeś sobie, że się nauczysz? Mieszkańcy Huay Pu Keng z radością pozwolą Ci stać się częścią tego podczas Twojej wizyty.
Wielu ludzi na świecie ma w głowie obraz kobiety Kayan noszącej mosiężne pierścienie na szyi, ale nikt naprawdę nie zna ich historii. Wraz z innymi podgrupami Karenni (wielu z nich uciekło z Mjanmy z powodu wojny domowej) mają wiele interesujących historii do opowiedzenia i cennych umiejętności do podzielenia się z odwiedzającymi! Huay Pu Keng to pierwsza i jedyna wioska Kayan w Tajlandii, która przeszła z wioski pokazowej do turystyki opartej na społeczności (CBT), aby turystyka mogła ich wzmacniać! Możesz być jednym z pierwszych odwiedzających, którzy doświadczą ich kultury, historii i działań w pełni znaczący sposób. Zanurz się w otaczającą przyrodę z przewodnikami Kayan Aye Muang i Pay Yu i odwiedź nieodkryte miejsca w wiosce. Nie myl się: Huay Pu Keng jest często nazywane Baan Nam Piang Din przez Tajów, co jest właściwie nazwą pobliskiej wioski, a słowo Ban lub Baan oznacza wioskę.
Ponieważ prowincja Mae Hong Son, a zwłaszcza Huay Pu Keng w szczególności, przyjmuje bardzo małą liczbę turystów, będziesz miał wrażenie, że jest niski sezon przez cały rok!
Baan Rak Thai
Ban Rak Thai (dosłownie „wioska kochająca Tajlandię”), znana również jako Mae Aw w wielu przewodnikach i na niektórych mapach, to wioska w pobliżu Mae Hong Son. Została założona przez byłych żołnierzy Kuo Min Tang (Nacjonalistów) z prowincji Yunnan w Chinach po przejęciu władzy w Chinach przez komunistów. Populacja wynosi około 800 osób, głównie urodzonych w Chinach lub Tajach chińskiego pochodzenia. Wiele znaków jest w języku chińskim, a znaczna część populacji mówi w mocno zaakcentowanym dialekcie mandaryńskiego. Jeśli mówisz po chińsku, spróbuj, zwłaszcza z niektórymi starszymi ludźmi. Będą zadowoleni, że mogą z tobą rozmawiać i podzielą się dość interesującymi historiami z ich życia przed i po wygnaniu, a także o handlu narkotykami, który kiedyś dominował w gospodarce tego miejsca.
Tham Lod Cave
Tham Lod to jedna z najbardziej imponujących i łatwo dostępnych jaskiń w Tajlandii, częściowo ze względu na jej rozmiar, częściowo na atrakcyjne formacje stalaktytów z wapienia i częściowo z powodu niezwykłej jaskini z trumnami ukrytej w głównej jaskini.
W całości Tham Lod ma ponad 1,5 kilometra długości, jest jednak znacznie mniejsza niż niektóre inne jaskinie w okolicy. Główna komora jest spektakularna, sięgając wysokości 50 metrów od podłogi do sufitu.
Rzeka Lang przepływa przez ponad jedną trzecią długości jaskini, dając możliwość płynięcia przez nią na bambusowych tratwach. Płynąc w ciemności, słuchając i wąchając nietoperze nad głową, dostarcza niezwykłych wrażeń. Typowa wizyta obejmuje przejażdżkę tratwą przez część jaskini, a następnie wspinaczkę przez inne sekcje, aby odwiedzić jaskinię z trumnami i kilka innych komór stalaktytowych, ale dostępność i zatem programy różnią się znacznie w zależności od poziomu wody. W pewnych porach roku Cave Lodge oferuje ekscytującą wycieczkę kajakową przez jaskinię; niektóre komory mogą być niedostępne w sezonie deszczowym.
Pai
Usytuowane w szczególnie malowniczej dolinie na północ od Chiang Mai, Pai to miasteczko zorientowane głównie na turystykę, oferujące relaksującą atmosferę z szeroką ofertą turystyczną i dość poważną sceną backpackerów. Stałymi mieszkańcami miasteczka są harmonijna mieszanka zachodnich hipisów, tajskich rasta i muzułmanów (w centrum miasta znajduje się duży meczet), co nadaje miejscu wyjątkowy klimat, który może przyciągać niektórych, nawet jeśli nie jest tradycyjny.
Nagły wzrost budowy pensjonatów i barów od 2006 roku spowodował dużą nadwyżkę miejsc w sezonie poza szczytem. Po tym, jak Pai zostało przedstawione w romantycznym filmie tajskim „Pai in Love”, znacząco wzrosła liczba odwiedzających Tajów. W sezonie szczytowym (październik-luty) znalezienie pokoju może być trudne. Obecnie w Pai jest około 350 pensjonatów i hoteli, a centrum miasta przekształciło się w centrum turystyczne z restauracjami w stylu zachodnim, sklepami z pamiątkami, miejscami z muzyką na żywo, salonami tatuażu i barami, które w dużej mierze kierują się do teraz licznych turystów i wycieczek.
Być może ze względu na popularność chińskiego filmu „Zgubieni w Tajlandii”, który został nakręcony w północnej Tajlandii, od 2014 roku Pai doświadczyło znaczącego wzrostu liczby turystów z kontynentalnych Chin i grup wycieczkowych. Wiele napisów w turystycznych rejonach Pai teraz zawiera chińskie znaki.
Chociaż rozwój Pai był szybki i praktycznie każde gospodarstwo w dolinie wydaje się wynajmować bungalowy, dotychczasowy rozwój był w dużej mierze gustowny, a miasteczko pozostaje stosunkowo spokojne w sezonie niskim.
Pai Canyon
Kanion Pai, znany również jako Kong Lan (sławny jako Kong Lan w języku tajskim), jest opisywany w niektórych broszurach turystycznych jako odpowiednik Wielkiego Kanionu w Tajlandii. Powiedzieć, że to jest przesada, to mało powiedziane. Geologiczne i topograficzne cechy kanionu Pai są dość imponujące. To unikalne obszar geograficzny został ukształtowany przez ciągłą erozję przez dziesięciolecia, aż osiągnął obecną kondycję. Wyrzeźbione wąskie półki i płyty, które przetrwały erozję działania czynników atmosferycznych, mają strome, 30-metrowe urwiska oraz szereg wąskich chodników wyciętych na grzędach gigantycznych ścian skalnych, które snują się w gęsto zalesionej dolinie.
Krajobraz tam jest majestatycznie piękny, a widoki imponujące; nie spodziewalibyście się takiej przyrody za wzgórzami. Pejzaż jest dość oryginalny, malowniczy obszar oferuje imponujący panoramę 360°, najlepiej podziwiany o wschodzie słońca lub zachodzie. Warto być tam przed wschodem słońca lub zachodem i również przejść się. Cała panorama jest bardzo malownicza, gdy słońce oświetla szczyt górskiego pasma. Kanion Pai to niesamowite miejsce do zwiedzania! To tylko 5 minut spaceru na szczyt kanionu z parkingu, a stamtąd można wyruszyć na wiele różnych ścieżek! Dla bardziej odważnych można obejść kanion i zrobić świetne zdjęcia! O zachodzie słońca robi się dość tłoczno, gdy grupy przewodników kończą swoje wycieczki po Pai.
Spacer na pierwszy punkt widokowy jest łatwo dostępny dla każdego, nawet o umiarkowanym stopniu sprawności. Jednak ścieżki prowadzące dalej różnią się znacznie pod względem szerokości, nachylenia i niebezpieczeństwa. Przyniesie to trochę ekscytacji i nie jest przeznaczone dla tych o słabym sercu. Brak barier bezpieczeństwa i możecie zapuścić się w kanion tak daleko, jak się odważycie. Ale z ponad 30-50 metrowym przepaścią po obu stronach, uważajcie, gdzie stawiacie nogi. Jeśli planujecie wędrówkę w Kanionie Pai, pamiętajcie o zabraniu dobrych butów i wody. Jeśli chcecie przejść wszystkie ścieżki, będziecie potrzebować pół dnia, ale musicie być odważni i nie bać się wysokości. Jest to bardzo niebezpieczne miejsce o śliskim podłożu, nie róbcie tego, gdy pada deszcz. Niektóre trasy są długie i niebezpieczne, a inne mniej, ale i tak przerażające. Po prostu bądźcie ostrożni.
Pai Memorial Bridge
Pai Memorial Bridge, znany także jako Memorial Bridge II Wojny Światowej, jest rzeczywiście obowiązkowym przystankiem dla turystów, którzy nie tylko chcą zrobić kilka zdjęć. Jest bowiem miejscem o znaczeniu historycznym, chociaż nie jest to już oryginalny most o konstrukcji drewnianej, który poprzedzał ten, który widzisz obecnie.
Podczas II wojny światowej japońska armia chciała mieć trasę z Chiang Mai do Mae Hong Son, aby zaatakować Birmę, która była wówczas kolonią Wielkiej Brytanii. W celu utworzenia trasy most został zbudowany nad rzeką Pai w 1941 roku, przy użyciu słoni (do ciągnięcia drzew z dżungli) i zmuszając mieszkańców do pracy. Po wojnie żołnierze japońscy odeszli i spalili most. Jednak mieszkańcy znaleźli się w kłopotach, ponieważ most ten był bardzo ważny dla ich codziennego życia i odbudowali drewniany most nad rzeką Pai.
W sierpniu 1973 nastąpiła ogromna powódź, która spowodowała zniszczenie wszystkich pól ryżowych, gospodarstw i mostu. Urząd dystryktu Pai poprosił prowincję Chiang Mai o pozwolenie na użycie „Stalowego Mostu Nawarat” w miejsce zniszczonego mostu.
W 1976 Most Nawarat został przetransportowany z Chiang Mai do Pai, Mae Hong Son.
Prace trwały rok. Następnie stał się on znanym jako „Most Pai” i dla nowego pokolenia wciąż pozostaje przypomnieniem naszej historii.
Memorial Bridge w Pai jest rzeczywiście podobny konstrukcyjnie do bardziej znanego mostu nad rzeką Kwai w Kanchanaburi. Na moście znajdują się kilka klasycznych samlor-ów (trójkołowych rowerów), które stanowią tło do robienia zdjęć i selfie, a z mostu roztacza się ładny widok na pobliskie pola ryżowe. Popularny jest też lokalny mieszkaniec, przebrany za Jacka Sparrowa, który codziennie pozuje do zdjęć za opłatą.
Mok Fa
Wodospad Mok Fa znajduje się nie daleko Chiang Mai i otoczony jest bujną roślinnością. Oprócz pięknego wodospadu znajduje się tam również jaskinia Mok Fa, siedlisko nietoperzy oraz szlak przyrodniczy dla miłośników przyrody, gdzie można uczestniczyć w wielu aktywnościach, takich jak pływanie, kemping, obserwacja przyrody czy ptaków.
Wodospad Mok Fah ma swoje źródło w strumieniu, który płynie z gęstego lasu i dzieli się na dwa strumienie spadające ze skalistego klifu. Teren jest pełen dużych drzew i roślin, takich jak mech i paprocie, a wilgoć parująca z wodospadu chłodzi również powietrze. Najlepszym czasem na odwiedzenie tego miejsca jest zima, kiedy woda jest bardzo czysta i przejrzysta.
Wat Ban Den
Wat Bandensali Si Mueang Kaen, znany również jako Wat Banden i wcześniej jako Wat Ribunrueang, znajduje się w Mae Taeng, Chiang Mai. Otoczona pięknymi krajobrazami, świątynia góruje na małym wzgórzu i jest dobrze widoczna z daleka. Pod wzgórzem znajduje się święta jaskinia, przed którą mieszkańcy okolicy składają hołd, dlatego nazwano ją „Wat Banden”. Ponadto na terenie świątyni rosną święte figowce, czyli drzewa Sali, o różnych rozmiarach. Ponieważ nazwa drzewa, Sali, jest uważana za pomyślną, świątynię nazwano na jej cześć. Oprócz tego, znajduje się ona na terenie starożytnego miasta „Mueang Kaen”, mieszkańcy oficjalnie nazywają ją „Wat Bandensali Si Mueang Kaen”.
W 1804 roku, Kruba Thueang Natsilo, były opat, odnowił świątynię. Nabrała ona wtedy wyjątkowego charakteru dzięki architekturze w stylu Lanna. Opat zamierzał uczynić ją pięknym miejscem kultu z nauczaniem religijnym. Miało to przyciągnąć więcej ludzi do świątyni, aby mieli szansę dowiedzieć się więcej o religii. Chciał również, by świątynia była miejscem, gdzie ludzie mogą znaleźć spokój ducha, a nie tylko miejscem do obrzędów religijnych.
Jest to także miejsce kultu stupy dwunastu chińskich znaków zodiaku. Główne struktury obejmują Ubosot, główną halę; Ho Trai, halę z pismami; wieżę bębna; Wihan Sao Inthakhin, świątynię świętej kolumny; Kuti w stylu Lanna wykonane z drewna tekowego, dom mnicha; Wihan i stupę. Ponieważ Kruba Thueang był dobrym i dobrze zachowującym się mnichem, ludzie szanowali go i składali darowizny na rzecz przekształcenia świątyni w wyjątkowe i wspaniałe miejsce kultu. Nie tak długo później stała się szeroko znana..
Chiang Dao
Chiang Dao zostało zbudowane w 1767 roku, jest również nazywane Wat Tham Luang Chiang Dao. Budowę rozpoczęli mnich Pratham Punya Wisdom i Phor Sanpee. Później, w 1887 roku, Phraya Intaphban zbudował schody prowadzące do wejścia do jaskini wraz z miejscem zakwaterowania i innymi dziełami sztuki. W 1913 roku pewien pustelnik o imieniu Kantha postawił posąg Buddy. Dopiero w 1934 roku mnich Srivichai przeprowadził prace renowacyjne i odbudowy. Dodatkowo, w późniejszym czasie, zostały zbudowane i odnowione kolejne budynki mieszkalne. Otrzymało królewską kartę 23 sierpnia 1971 roku. To duża jaskinia na Doi Luang Chiang Dao. Wzgórze ma około 2180 metrów wysokości. Doi Chiang Dao powstało z wapienia permskiego, składającego się głównie z grubego masywu wapiennego i kilku warstw cienkiego wapienia. Wapień jest jasnoszary i ciemnoszary. Jego struktura jest dość mulista, a w nim znajdują się również skamieniałości Fusulinid. Przed jaskinią woda wypływa z jaskini, jest czysta i piękna, a dookoła rośnie wiele różnych roślin. Jest to również lokalizacja Wat Chiang Dao.
Hinoki Land
Hinoki Land to japońsko tematyczny parki kompleks budynków w odległym północnym dystrykcie Chiang Mai o nazwie Chai Prakan. Teren dominuje drewniany budynek o czterech poziomach. Główny budynek robi wrażenie wizualne i stanowi tło dla pięknych zdjęć.
Hinoki Land nosi nazwę po cyprysie Hinoki, znanym także jako cyprys japoński (Chamaecyparis obtusa). Jak można się domyślić, drewno to zostało użyte do budowy na terenie Hinoki Land. Sosna ta jest także podstawą działalności właściciela Hinoki Land, który prowadzi działalność w branży produkcji wyrobów drzewnych i kosmetyków.
Dla odwiedzających z Tajlandii główną atrakcją jest tutaj wynajem tradycyjnych japońskich ubrań i pozowanie do zdjęć. Obecnie na miejscu jest zarówno japońska restauracja jak i wyroby drzewne (jeśli chcielibyście kupić łóżko!) oraz kilka ręcznie robionych kołder i koców.
Doi Chang
Doi Chang to obszar na północnym zachodzie Tajlandii, w prowincji Chiang Rai, znany ze swojej kawy. Region Doi Chang jest górzysty i jest jednym z głównych obszarów uprawy kawy w Tajlandii. Kawa z Doi Chang jest ceniona za swoją jakość i smak. Wizyta w tej okolicy może być interesującym doświadczeniem dla miłośników kawy, którzy chcą spróbować lokalnych gatunków kawy i poznać proces jej produkcji.
Singa Park
Singha Park, to piękny park i ośrodek rekreacyjny położony w prowincji Chiang Rai w północnej Tajlandii. Park ten jest często odwiedzany przez mieszkańców i turystów, którzy chcą cieszyć się pięknymi krajobrazami, rekreacją na świeżym powietrzu i różnymi atrakcjami. Oto kilka informacji o Singha Park:
- Przyroda i krajobraz: Singha Park oferuje odwiedzającym piękne widoki na okoliczne góry, plantacje herbaty, kwitnące pole maków oraz jezioro. To doskonałe miejsce do relaksu i cieszenia się przyrodą.
- Plantacje herbaty: Park jest znany ze swoich plantacji herbaty, a zwiedzający mogą uczestniczyć w wycieczkach po plantacjach, dowiedzieć się o procesie produkcji herbaty i spróbować różnych rodzajów herbaty.
- Rower i zipline: Park oferuje różne atrakcje rekreacyjne, takie jak trasy rowerowe o różnym stopniu trudności oraz zipline, który umożliwia zwiedzającym zobaczenie parku z lotu ptaka.
- Singha Park Farm: To miejsce, gdzie można zobaczyć różne gatunki zwierząt, takie jak żyrafy, lamy, krowy i wiele innych. Jest to atrakcja szczególnie popularna wśród rodzin z dziećmi.
- Restauracje i kawiarnie: W parku znajdują się restauracje i kawiarnie, w których można spróbować lokalnych i międzynarodowych potraw oraz napojów.
- Wydarzenia i festiwale: Singha Park jest również miejscem organizacji różnych wydarzeń i festiwali, takich jak koncerty, festiwale kulturalne i wydarzenia sportowe.
Park Singha to idealne miejsce na spędzenie czasu na świeżym powietrzu, z dala od zgiełku miasta. Oferuje różnorodne atrakcje i piękne widoki, które przyciągają zwiedzających z całego regionu.
White Temple
Biała Świątynia, znana lokalnie jako Wat Rong Khun, to niezwykłe miejsce kultu i jedna z głównych atrakcji turystycznych w Chiang Rai, północnej Tajlandii. Oto kilka informacji na jej temat:
- Projektant: Świątynia została zaprojektowana i zbudowana przez znanego tajskiego artystę Chalermchai Kositpipata. Jest to współczesna wersja tradycyjnej tajskiej świątyni buddyjskiej. Sfinansował on budowę ze sprzedaży swoich obrazów.
- Architektura i design: Biała Świątynia jest znana z białego koloru, symbolizującego czystość Buddy. Jest ona pokryta drobnymi lustrzanymi fragmentami, które odbijają światło, nadając jej świecący wygląd. Cały kompleks jest pełen symbolicznych rzeźb i artystycznych instalacji, które przedstawiają zarówno tradycyjne motywy buddyjskie, jak i współczesne odniesienia do kultury popularnej.
- Wizja artysty: Chalermchai Kositpipat zaprojektował Wat Rong Khun jako ofiarę dla Buddy i miejsce medytacji dla ludzi. Jego celem było stworzenie miejsca, które skłoni ludzi do refleksji nad własnym życiem i duchowością.
W 2014 roku Biała Świątynia została uszkodzona przez trzęsienie ziemi, ale od tego czasu została odrestaurowana.
Warto odwiedzić Wat Rong Khun nie tylko dla jego niezwykłej architektury, ale także dla głębokiego znaczenia i duchowego przesłania, jakie niesie ze sobą. Jest to unikatowe miejsce, które łączy tradycyjną tajską kulturę z nowoczesnym podejściem do sztuki i duchowości.
Blue Temple
Niebieska Świątynia, znana lokalnie jako Wat Rong Sue Ten, to inna znakomita świątynia w Chiang Rai, północnej Tajlandii. Oto kilka informacji na jej temat:
- Projektant: Świątynia została stworzona przez tajskiego artystę Chalermchai Kositpipata, ten sam artysta, który zaprojektował Białą Świątynię (Wat Rong Khun). Niebieska Świątynia jest projektem artystycznym i kontynuacją jego pracy nad przekształceniem tradycyjnych tajskich świątyń.
- Architektura i design: Świątynia jest znana ze swojego intensywnie niebieskiego koloru, który symbolizuje niebo i królewską duchowość. Jej design jest niezwykły i łączy tradycyjne elementy z nowoczesnymi detalami. Cała budowla jest mistyczna i wizualnie imponująca.
- Bogactwo detali: Niebieska Świątynia jest pełna szczegółów i rzeźb, które przedstawiają różne aspekty buddyzmu i historii. Świątynia jest również otoczona stawem, co nadaje jej jeszcze bardziej malowniczy wygląd.
- Buddystyczne znaczenie: Mimo że niebieska kolorystyka i artystyczna koncepcja są wyjątkowe, Niebieska Świątynia nadal pełni rolę miejsca kultu buddyjskiego, gdzie ludzie przychodzą, aby modlić się i medytować.
Niebieska Świątynia jest niezwykle znaczącym miejscem zarówno pod względem sztuki, jak i duchowości. Jej piękno i mistyczna atmosfera przyciągają zarówno turystów, jak i osoby pragnące kontemplacji i refleksji. To kolejna unikatowa świątynia, którą warto odwiedzić podczas pobytu w Chiang Rai.
Golden Triangle
Złoty Trójkąt to nazwa regionu w Azji Południowo-Wschodniej, gdzie granice trzech krajów – Tajlandii, Laosu i Mjanmy (dawniej Birmy) – spotykają się u zbiegu rzek Mekong i Ruak. Jest to obszar o bogatej i często burzliwej historii.
Nazwa „Złoty” w odniesieniu do tego obszaru pochodzi od faktu, że opium często służyło jako „złota” waluta w handlu i transakcjach w tym regionie. W czasach, kiedy opium było niezwykle cennym towarem, mogło być wymieniane na złoto w różnowartościowej ilości 1 kg złota za 1kg opium. W szczególności w latach 60. i 70. XX wieku Złoty Trójkąt był centrum światowego handlu opium. Chociaż rządy lokalne oraz międzynarodowa społeczność od dawna starają się zniszczyć uprawy maku i produkcję opium w regionie, nazwa „Złoty Trójkąt” przetrwała i jest obecnie bardziej związana z turystyką niż z produkcją narkotyków.
Oto kilka kluczowych informacji na temat Złotego Trójkąta:
- Historia narkotyków: Region ten jest tradycyjnie znany z produkcji opium. W XX wieku był jednym z największych dostawców opium i heroiny na świecie. Rządy tych krajów, wspierane przez międzynarodową społeczność, podjęły jednak działania w celu zwalczania produkcji narkotyków i przekształcenia regionu.
- Turystyka: Współczesny Złoty Trójkąt stał się popularnym celem dla turystów. Wiele wycieczek oferuje możliwość odwiedzenia trzech krajów w ciągu jednego dnia, korzystając z łodzi na rzece Mekong.
- Zabytki: W regionie Złotego Trójkąta znajduje się wiele atrakcji turystycznych, takich jak starożytne świątynie, tradycyjne wsie plemienne oraz muzea poświęcone historii opium.
- Geografia: Obszar Złotego Trójkąta jest górzysty i porośnięty lasem. Rzeki, które przecinają ten region, odgrywają kluczową rolę w życiu lokalnych społeczności, służąc jako główne drogi komunikacyjne.
- Kultura: Region ten jest domem dla wielu grup etnicznych i plemion, które zachowały swoje tradycyjne sposoby życia. Podróże po Złotym Trójkącie oferują unikalną okazję do zapoznania się z kulturą i tradycjami tych społeczności.
- Gospodarka: O ile produkcja opium była niegdyś głównym źródłem dochodów dla wielu mieszkańców Złotego Trójkąta, obecnie rządy promują inne formy zarobkowania, takie jak rolnictwo i turystyka.
Złoty Trójkąt to fascynujący region o bogatej historii i kulturze. Współczesne działania na rzecz przekształcenia jego wizerunku z centrum produkcji narkotyków w atrakcyjne miejsce turystyczne przyniosły pewne pozytywne zmiany, ale wyzwania pozostają.
Wpis autorstwa: Jacek Pierzyński
