MOTOCYKLEM po Rumunii – asfaltowymi drogami Marmarosz, Bukowiny i Transylwanii

Przygodę rozpoczynamy w punkcie jednej z naszych umownych baz wyjazdowych na południe Europy (okolice Częstochowy, okolice Katowic, lub okolice Krakowa). Tutaj uczestnicy naszych wycieczek mogą skorzystać z pełnej oferty hotelu i restauracji, często w cenie specjalnej dla MOTOpodrozni.pl,

Spotykamy się w miejscu wyznaczonych planem szczegółowym (podawanym do wiadomości uczestników) godzinach rannych i ruszamy grupą najszybszą możliwą drogą w kierunku Rumunii, drogami Słowacji i Węgier, na nasz pierwszy postój noclegowy zaplanowany w okolicach SATU MARE….W drodze – jak zwyczaj naszych organizacji nakazuje – wyznaczone tzw. między-punkty kolejnych zbiórek, tak by ułatwić uczestnikom dołączanie w najdogodniejszym dla nich miejscach wzdłuż trasy naszego przejazdu.

Wieczorem wspólna kolacja otwierająca i integracyjna dla uczestników.

Ruszamy o 8:00. Celem na dziś obiekty wpisane na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO – Sapanta z Wesołym Cmentarzem, Woroniec z średniowiecznym Monastyrem z XVw.  oraz skrawek polskości – skupisko wsi polskich osadników z XVIII wieku na terenie północnej Rumunii, na terenach tzw. Bukowiny.

Na terenach Bukowiny pierwsi Polacy pojawili się już w XIV wieku, choć to nie im przypisuje się istnienie polskich wiosek w Rumunii. W XVIII wieku odkryto,niedaleko Suczawy spore złoża soli. Powstawały kopalnie, a wśród nich w 1791 roku w Kaczycach. Rok później sprowadzono 20 rodzin polskich górników z Bochni oraz Wieliczki, aby zasiliły doświadczeniem początkujących w branży Bukowinian. Na początku kolejnego stulecia na obecne tereny Bukowiny północnej przyjechali również górale czadeccy oraz rodziny z majątków Potockich.

W okręgu, do którego zmierzamy znajduje się kilka wsi o rodowodzie polskim: Kaczyca (rum. Cacica), Nowy Sołoniec (rum. Soloneţu Nou), Paltynosa (rum. Păltinoasa), Plesza (rum. Pleşa), Pojana Mikuli (rum. Poiana Micului).  Krótki pobyt wśród zamieszkujących te regiony rodaków pozwoli nam poczuć być może klimat tej części kraju.

Planujemy późne popołudnie na spotkanie z Polonią w Kaczyca (rum. Cacica) – wsi zamieszkiwanej przez Polaków, Rumunów i Ukraińców, lub w jednej z pozostałych (jeśli z powodów organizacyjnych wymagana będzie zmiana). Jest w niej Dom Polski, który oferuje noclegi i szkoła podstawowa. Tutaj znajduje się bazylika mniejsza wybudowaną przez misjonarzy z Krakowa, która jest centrum kultu maryjnego i pielgrzymek. Najważniejszym zabytkiem jest kopalnia soli zbudowana na wzór tej z Wieliczki. W środku jest kaplica, sala balowa, boisko i sztuczne jezioro. Pracowało w niej wiele pokoleń polskich górników.  Jeśli czas pozwoli możliwe, że zajrzymy do jej wnętrz, choć w planie zwiedzania mamy inną na naszej trasie, podobno najpiękniejszą w Rumunii….

Około 170 km do wąwozu Bicaz przejedziemy wśród malowniczych terenów północnej Rumunii  skąd nieco ponad 200 km do najpiękniejszej kopalni soli w Rumunii – Salina Turda (kopalnię zwiedzimy dnia następnego z rana), całość pokonamy w około 7 godzin.

Wąwóz Bicaz to jedna z najważniejszych atrakcji turystycznych Rumunii. Położony w Górach Hășmaș  kanion o stromych sięgających 300 m zboczach, został wydrążony przez płynącą jego dnem rzekę Bicaz. Jego bajkowy urok każdego roku przyciąga rzesze turystów, wabiąc jednym z bardziej charakterystycznie wznoszących się tutaj szczytów – skałą Piatra Altarului.  Z powodzeniem stanie się najważniejszą atrakcją dzisiejszego dnia.

Ruszamy bez pośpiechu, tak by dotrzeć około 9:00 do kopalni soli w Turdzie.

Salina Turda to najpiękniejsza ze wszystkich kopalń soli w Rumunii. W skład kompleksu wchodzą trzy szyby: Terezia (z najgłębszym punktem – 120 m), Anton (108 m) i Rudolf (42 m). Na różnych wysokościach zbudowane są specjalnie oświetlone drewniano-metalowe konstrukcje, z których podziwiać można skomplikowane formacje skalne i poszczególne atrakcje kopalni. Dla tych, którzy znają Wieliczkę będzie doskonałym obiektem porównawczym…

Czas na Drakulę… Ruszamy z Turdy  i kierujemy się do Sighisoara (miasto uchodzące za jeden z najlepiej zachowanych średniowiecznych grodów Europy, a jej wyjątkowość w skali naszego kontynentu oraz świata, potwierdza wpisanie Sighisoary na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO), której symbolem miasta i główną atrakcją turystyczną jest wieża zegarowa . Została zbudowana w XIV wieku jako wieża bramna do ochrony wejścia do cytadeli.

Nieopodal od wieży Dom Drakuli (Casa Vlad Dracul) – wzbudza zainteresowanie głównie w związku z legendą. 1-2 godziny na obejście starego miasta, kawę, sesję foto/wideo i ruszamy dalej, w kierunku Braszowa.

W drodze do Braszowa zatrzymamy się w wiosce Viscri, zbudowanej wokół kościoła obronnego. Sam kościół wraz z okoliczną wsią jest jednym z 6 obiektów w regionie wpisanych na listę  Światowego Dziedzictwa UNESCO w Rumunii i niezwykłą romańską budowlą jednocześnie. Osada otrzymała nazwę „Alba Ecclesia” lub „Biały Kościół”. Jest to odosobniona wieś, do której mimo starej drogi można dojechać samochodem.

Kilkanaście kilometrów na południe, na skraju Parku Krajobrazowego Bucegi, w miejscowości będącej największym kurortem Rumunii – Sinaia – znajduje się charakterystyczny zamek (pałac) Peles, zbudowany pod koniec XIX wieku dla króla Karola I. Do śmierci Karola I w 1914 roku zamek służył mu za letnią rezydencję. Obecnie znajduje się tu muzeum. Pałac jest częstym wypełnieniem kadrów z Rumunii, dlatego odwiedzimy miejsce obowiązkowo.

Tym co przyciąga do Rumunii turystów z całego świata jest usytuowany na malowniczej skalnej grani jeden z najbardziej znanych zamków rumuńskich z połowy XIV wieku, zbudowany na miejscu zniszczonego przez turków drewnianego grodu obronnego. Zamek w Branie kojarzony mylnie (za sprawą pisarza Brama Stokera i jego powieści pt.: „Drakula”)  ze słynnym hospodarem wołoskim Władem Palownikiem zwanym Drakulą.

Z Bran przejedziemy na północ do Fogarasz i dalej na zachód drogą krajową 1 do zjazdu na 7C nazywaną Transfogaraską. Trasa Transfogaraska prowadzi przez Góry Fogaraskie, najwyższe pasmo Karpat w Rumunii. Łączy Siedmiogród z Wołoszczyzną. Północna trasa zaczyna się w Siedmiogrodzie, w okolicach Sybinu (tam zaczniemy), prowadzi serpentynami przez sam szczyt na wysokości 2035 m npm, a następnie opada po drugiej stronie Karpat, w miejscowości Curtea de Arges na Wołoszczyżnie. W dniu dzisiejszym w planie tylko część trasy i nocleg gdzieś w górach, w malowniczo położonym miejscu.

Dzień jazdy przepięknymi widokami. Zaczynamy od pokonywania całej trasy Transfogaraskiej w kierunku południowym. W Curtea de Arges zjedziemy na zachód na DN67, którą dojedziemy do Novaci i początku DN67C zwanej Transalpiną. Dziś nie pokonamy trasy całej – na wysokości Obârşia Lotrului przecina ją droga DN7A i gdzieś w tych okolicach spędzimy dzisiejszą i kolejną noc, stwarzając warunki do odpoczynku i relaksu w otoczeniu gór, przepięknych panoram oraz możliwości pośmigania dla wytrwałych odcinkami krętych, jak makaron na talerzu, tras.

W programie również wspólna kolacja .

Dzień bez motocyklach dla tych, którzy potrzebują wypocząć w otoczeniu przyrody, pospać dłużej, nie robić nic. Może też być to dzień w części zorganizowany na wspólne, lub indywidualne przejażdżki Transalpiną i jej odnogami. Każdy coś znajdzie dla siebie. 

Zaczynamy powroty… Przed nami wa odcinki tranzytowe, dziś jednak nudno z pewnością nie będzie. W odległości nieco ponad 140 kilometrów od miejsca porannego startu (noclegu) znajduje się Hunedoara z najpiękniejszym, rumuńskim zamkiem.

Hunedoara położona jest nad rzeką Cemą, u podnóża Karpat Południowych. Od zachodu otaczają ją Góry Poiana Rusca, od południa Góry Tarcului i Retezat, zaś od południowego wschodu Góry Surenau. Jej największą atrakcją jest piętnastowieczny, neogotycki zamek rodu Hunyady, który dzisiaj obowiązkowo zwiedzimy.

Stąd prosto w okolice węgierskiego Debreczyna, gdzie planujemy nasz ostatni wspólny nocleg i kolację pożegnalną. Podsumujemy spędzony wspólnie czas, uporządkujemy wrażenia i wspomnienia. Wyciszymy emocje przed powrotem do domów.

Dzień tranzytowy powrotny. Wracamy w podgrupach i indywidualnie, w zależności od miejsc docelowych, do których zmierzają uczestnicy. Trasa powrotu pilota do ustalenia w trakcie kolacji pożegnalnej, część uczestników zapewne dołączy do ostatniego, wspólnego przejazdu, pozostali wybiorą własne tempo i kierunek.

Już teraz wszystkich serdecznie zapraszamy na kolejne, wspólne, niezapomniane wyjazdy.