GRUZJA motocyklami asfaltowymi drogami Małego Kaukazu – Wyprawa Przygodowa z transportem motocykli do Bułgarii

Wydarzenie rozpoczyna się i kończy w okolicach miasta PLOWDIW w Bułgarii, to tutaj dostarczamy motocykle do bazy logistycznej, tutaj też łatwo dotrzeć bezpośrednim lotem z Warszawy (PL) do Sofii (BG) w bardzo atrakcyjnych cenach. Przyjazd/przylot z Polski i powrót uczestników został zdefiniowany, jako niezorganizowany i we własnym zakresie. Z praktyki wyjazdów w tej formule przejazd/przelot uczestników przyjmuje formułę organizacyjną w grupach, często w towarzystwie pilota, który również podróżuje z/do Polski.

Do Plowdiw – miejsca odbioru przetransportowanych z Polski motocykli – uczestnicy powinni dotrzeć w dniu poprzedzającym w godzinach wieczornych. Dla przylatujących do Sofia lotami popołudniowymi w dniu poprzedzającym organizujemy wieczorny transfer zbiorczy (jedna godzina transferowa dla wszystkich) do Plowdiw. Tutaj w Plowdiw zakwaterowanie we własnym zakresie.

W dniu dzisiejszym, w Plowdiw poranny rozładunek motocykli do godziny 10:00 i ich wydanie uczestnikom. Niezwłocznie po wydaniu motocykli ruszamy w trasę tranzytową.

1 dzień tranzytowy, do pokonania zaplanowane ok 700 km i przejście graniczne z Turcją. Przejazd głownie autostradowy, w równym tempie z dozwoloną prędkością, z krótkimi postojami co około 1 godz. i tankowaniem co około 2 godz.

Dojazd do miejsca noclegowego w godzinach przedwieczornych. 

2 dzień tranzytowy, do pokonania zaplanowane ok 800 km drogami szybkiego ruchu Turcji. Przejazd w równym tempie z dozwoloną prędkością, z krótkimi postojami co około 1 godz. i tankowaniem co około 2 godz.

Dojazd do miejsca noclegowego w godzinach przedwieczornych. 

3 dzień tranzytowy stosunkowo krótki – do pokonania zaplanowane ok 220 km i przejście graniczne Senaki-Poti- Sarpi. Przejazd głównie autostradowy w  części tureckiej tranzytu. W Gruzji nadmorską B2 dotrzemy również dobrym tempem do Batumi. Ominiemy miasto, na północy Batumi ważna atrakcja, której nie można pominąć – Ogród Botaniczny w Batumi. Położony jest bezpośrednio nad brzegiem Morza Czarnego. Jest jednym z najpiękniejszych miejsc w Gruzji i prawdziwą perełką regionu Adżarii. Zajmuje obszar około 108 hektarów, tutaj na miłośników natury czeka bogactwo egzotycznej roślinności, spektakularne widoki na wybrzeże i relaksująca atmosfera. Ogród został założony w 1912 roku przez rosyjskiego botanika Andrieja Krasnowa, który inspirował się podobnymi ogrodami w Azji i Europie. Celem było stworzenie miejsca, w którym można zgromadzić rośliny z różnych stref klimatycznych świata i badać ich adaptację do lokalnych warunków. Ogród rozwijał się przez lata, zyskując na znaczeniu jako centrum naukowe, ale także jako atrakcja turystyczna. Kolekcja roślin tworzących ogród podzielona jest na dziewięć sekcji geograficznych, które odzwierciedlają różne strefy klimatyczne:

• Kaukaz: Rodzime gatunki roślin z regionu, w tym rzadkie i chronione okazy.
• Wschodnia Azja: Drzewa wiśni, bambusy i magnolie nadają tej sekcji egzotyczny charakter.
• Nowa Zelandia: Paprocie drzewiaste i inne charakterystyczne rośliny tej wyspiarskiej krainy.
• Himalaje: Rośliny typowe dla wysokogórskich terenów Azji.
• Meksyk: Kaktusy i sukulenty przystosowane do suchego klimatu.
• Australazja: Eukaliptusy i akacje, które wprowadzają klimat australijskich lasów.
• Śródziemnomorze: Oliwki, cyprysy i aromatyczne zioła typowe dla basenu Morza Śródziemnego.
• Ameryka Północna: Sekwoje, jodły i sosny z rejonów górskich.
• Ameryka Południowa: Tropikalne rośliny deszczowe, palmy i inne gatunki z tego regionu.

W okolicach Ogrodu Botanicznego zaplanowany jest nocleg z kolacją gruzińską. Dziś również spotkanie z naszym lokalnym opiekunem-kierowcą, który będzie towarzyszyć naszej grupie w podróżowaniu po Gruzji we własnym pick-upie, zwiększając bezpieczeństwo i komfort naszego podróżowania. 

Uczestnicy będą mogli skorzystać z samochodu i pozbyć się części swojego bagażu. Samochód wykorzystać będą mogli również plecaczki-pasażerowie, przesiadając się na uciążliwych odcinkach z motocykla do wygodniejszego auta.   

Ruszamy w kierunku Kaukazu, region Magrelia i Górna Swanetia. W drodze kilka atrakcji:

Położona na malowniczym wzgórzu w pobliżu miasteczka Tsikhisdziri, Twierdza Petra to jeden z najstarszych zabytków Gruzji, sięgający VI wieku. Zbudowana przez Bizantyjczyków, służyła jako kluczowy punkt strategiczny na szlaku handlowym między Europą a Azją.

Kobuleti to popularny kurort nad Morzem Czarnym, znany z pięknych plaż i spokojniejszej atmosfery w porównaniu do Batumi. Wybrzeże w Kobuleti jest bardziej kamieniste, ale czyste i mniej zatłoczone.

Droga E97 biegnie przez zachodnią Gruzję, zbliżając się do granicy z Abchazją – regionem o skomplikowanej sytuacji politycznej. Granica z Abchazją jest zamknięta, a obszary przygraniczne są kontrolowane, dlatego będziemy trzymać się głównych dróg.

Zugdidi, stolica regionu Megrelia, to miasto z bogatą historią i kulturą. Do głównych atrakcji miasta należą Pałac Dadianich – wspaniały kompleks z XIX wieku, który należał do książęcej rodziny Dadianich. Obecnie mieści muzeum z cennymi artefaktami, w tym relikwią Świętego Całunu. Zugdidi to również świetne miejsce na spróbowanie megrelskiej kuchni, znanej z ostrych przypraw i unikalnych potraw.

Zapora Enguri to jeden z największych projektów hydrotechnicznych w Gruzji i najwyższa łukowa zapora betonowa na świecie. Ciekawostką jest fakt, że zapora dostarcza energię elektryczną zarówno Gruzji, jak i Abchazji, będąc symbolem współpracy mimo napięć politycznych.

Ukryty klejnot Gruzji, wodospad Delpak, znajduje się w pobliżu Khaishi, na trasie prowadzącej do Swaneti.

Khaishi to mała wioska położona u stóp gór Swaneti, która często służy jako punkt startowy dla turystów zmierzających w wyższe partie gór.

Shurishi to kolejna urokliwa miejscowość w regionie Megrelia, znana z pięknych krajobrazów i tradycyjnej architektury.

Region Megrelia słynący z żyznych dolin, smacznej kuchni i unikalnej kultury. Specjały Megrelii to m.in. kubdari (placek z mięsem) i elarji (gęsty serowy krem z mąką kukurydzianą). Megrelia słynie z pieśni polifonicznych, które są częścią dziedzictwa kulturowego Gruzji.

Górna Swanetia to prawdziwa perła Gruzji – kraina wysokich szczytów, średniowiecznych wież obronnych (tzw. wieże swaneckie – charakterystyczne kamienne budowle, które służyły za schronienie dla okolicznych mieszkańców) i tradycyjnych wiosek. Główne miasto regionu to Mestia z muzeum i naszą bazą noclegową.

Dzień wolny, dzień bez motocykla, dzień relaksu w MESTIA. Wokół góry i niesamowite widoki Kaukazu. Do zobaczenia z bliska:

Mikheil Khergiani Historic House Museum w Mestii to wyjątkowe miejsce poświęcone jednemu z najsłynniejszych gruzińskich alpinistów, Mikheilowi Khergianiemu. Znajduje się w tradycyjnej swaneckiej wieży, która była domem jego rodziny, i przyciąga zarówno miłośników wspinaczki, jak i pasjonatów historii. Mikheil Khergiani, znany jako „Tygrys Skał”, był wybitnym alpinistą z Górnej Swaneti, który zdobył międzynarodową sławę dzięki swoim niesamowitym umiejętnościom wspinaczkowym. W latach 50. i 60. XX wieku brał udział w wielu ekspedycjach, w tym na najtrudniejsze szczyty Kaukazu, Alp i Himalajów. Znany był z niezwykłej odwagi i techniki, co przyniosło mu podziw w środowisku wspinaczy na całym świecie.

Wieże swaneckie – charakterystyczne kamienne wieże obronne z XII–XIII wieku są symbolem Mestii. Służyły jako schronienie i magazyny. Wiele z nich jest udostępnionych do zwiedzania.

Lodowiec Chalaadi – popularny cel wycieczek trekkingowych. Szlak prowadzi wzdłuż rzeki Mestiachala i oferuje widoki na imponujący lodowiec u stóp gór.

Jeziora Koruldi – te alpejskie jeziora położone powyżej Mestii są idealnym miejscem na trekking. Widok na ośnieżone szczyty Kaukazu z tego miejsca jest niezapomniany.

Kościół św. Jerzego – znajdujący się na obrzeżach Mestii zabytkowy kościół w malowniczy otoczeniu

Wypoczęci ruszamy w kierunku kolejnego regionu – Imeretii, której stolicą jest Kutaisi. W zależności od pogody, warunków drogowych (stanu drogi), składu grupy podróżnej wybierzemy jeden z możliwych traktów do Kutaisi:

• wymagający przez Ushguli – wyjątkowe miejsce, gdzie czas zdaje się zatrzymać, raj dla miłośników gór, historii i autentycznych doświadczeń. Wizyta tutaj to podróż w czasie i okazja, by poznać jedną z najbardziej fascynujących kultur Gruzji
• ta sama droga, którą tutaj dotarliśmy do Jvari

Obydwie opcje mają podobny dystans, choć nieco różny czas pokonywania. Każda z wybranych tras ma ogrom do zaoferowania:

Ushguli to zespół czterech małych osad (Zhibiani, Chvibiani, Chazhashi i Murkmeli) w regionie Górnej Swaneti w północno-zachodniej Gruzji. Jest to jedno z najwyżej położonych zamieszkanych miejsc w Europie, znajdujące się na wysokości około 2100–2200 m n.p.m.. Ushguli leży u stóp majestatycznego szczytu Szchara (5193 m n.p.m.), najwyższego w Gruzji, co czyni tę wioskę niezwykle malowniczym i unikalnym miejscem. Ushguli jest częścią wpisanej na listę UNESCO Swaneti, znanej z unikalnych kamiennych wież obronnych z XII–XIV wieku. Ushguli jest symbolem tradycyjnej kultury swaneckiej, która przetrwała niemal niezmieniona przez wieki. Jest to miejsce, gdzie można doświadczyć autentycznego życia mieszkańców Kaukazu. Wioska oferuje spektakularne widoki na ośnieżone szczyty Kaukazu, lodowiec Szchara oraz zielone doliny, które zachwycają każdego odwiedzającego. Na wzgórzu z widokiem na wioskę i góry – kościół Lamaria z IX–X wieku.

Kutaisi – drugie co do wielkości miasto Gruzji, jest doskonałą bazą wypadową do eksploracji zachwycających miejsc w regionie Imeretii. Okolica obfituje w naturalne i historyczne atrakcje, które przyciągają turystów z całego świata. W programie nie przeznaczamy czasu na pobyt i zwiedzanie Kutaisi, choć gorąco zachęcamy do jego odwiedzin w oddzielnej podróży.

Kanion Okatse – spektakularna formacja skalna otoczona bujnymi lasami, z tarasami widokowymi i ścieżkami zawieszonymi nad przepaścią. Ścieżka dla zwiedzających prowadzi przez mostki i platformy, oferując niesamowite widoki na głębokie wąwozy i rwącą rzekę. Spacer 700-metrową platformą nad kanionem to niezapomniane przeżycie. W okolicy znajduje się także wodospad Kinchkha, idealny na krótki wypad. Zwiedzanie trwa około 2 godzin.

Jaskinia Prometeusza – położona niedaleko Kutaisi, to jedna z największych jaskiń w Gruzji. Składa się z kilku podziemnych sal o fantazyjnych formacjach stalaktytów i stalagmitów, oświetlonych kolorowymi światłami. Podziemny spacer przez jaskinię obejmuje widowiskowe stalaktyty, podziemne jeziora i korytarze. W ofercie jest również opcjonalna przejażdżka łodzią przez podziemną rzekę. Czas zwiedzania wynosi około 1 godziny. Temperatura w jaskini utrzymuje się na poziomie około 14°C, dlatego warto zabrać cieplejsze ubranie.

Kanion Martvili – malowniczy wąwóz, w którym rwąca rzeka wyżłobiła zielone ściany skalne, tworząc wodospady i naturalne baseny. Główną atrakcją kanionu jest spływ łodzią po turkusowych wodach, który pozwala podziwiać piękno tego miejsca z bliska. Poza tym warto pospacerować po ścieżkach prowadzących wzdłuż kanionu. Spływ łodzią trwa około 20 minut, a zwiedzanie całego kanionu zajmuje 1–2 godziny.

Wyjeżdżamy wcześnie rano, kierując się tzw. Gruzińską Drogą Wojenną do Stepancminda (dawne Kazbegi) pod granicę z Federacją Rosyjską i pod sam pięciotysięcznik o nazwie Kazbek. Gruzińska Droga Wojenna to historyczna trasa biegnąca przez malownicze Kaukaz Południowy, łącząca stolicę Gruzji, Tbilisi, z rosyjskim miastem Władykaukaz w Osetii Północnej. Jest to jedna z najważniejszych i najstarszych dróg w regionie, pełniąca zarówno strategiczną, jak i handlową funkcję od czasów starożytnych. Droga powstała jeszcze w czasach starożytnych jako szlak kupiecki, a w XIX wieku została przebudowana przez Rosjan, którzy wykorzystywali ją do transportu wojsk i zaopatrzenia podczas walk o kontrolę nad Kaukazem. Nazwa „Droga Wojenna” nawiązuje do jej znaczenia militarnego.

W drodze zatrzymamy się na krótko w Gori. Gori to miasto położone w regionie Kartlia Wewnętrzna, nad rzeką Mtkvari. Jest jednym z najstarszych miast w kraju, założonym według legend przez króla Dawida IV Budowniczego w XI wieku. Gori pełni ważną rolę historyczną, kulturalną i strategiczną w historii Gruzji, ale jest szczególnie znane z jednego powodu: to miejsce urodzenia Józefa Stalina, jednego z najbardziej kontrowersyjnych przywódców XX wieku. W Gori znajduje się Muzeum Stalina, które jest też główną atrakcją turystyczną Gori. Znajduje się w nim ekspozycja poświęcona życiu i działalności Stalina, w tym jego biurko, mundury, dokumenty i fotografie. Na terenie muzeum znajduje się także jego rodzinny dom oraz specjalny wagon kolejowy, którym Stalin podróżował. Nie planujemy wizyty w samym muzeum, niemniej kilka fotek pod wagonem będzie niewątpliwym trofeum z miejsca.

Niedaleko Gori znajduje się Uplistsikhe, starożytne skalne miasto z czasów pogańskich, które było jednym z pierwszych ośrodków miejskich na terenie Gruzji. To obowiązkowy punkt na trasie zwiedzania regionu i tam zatrzymamy się na nieco dłużej.

Do Stepancminda (dawne Kazbegi) dotrzemy przed wieczorem, mijając Gudauri (najbardziej bodaj znany i popularny kurort narciarski z miejscem do uprawiania sportów ekstremalnych, latem sporo paralotniarzy spędza tutaj czas) i Przełęcz Krzyżową.

Dzień wolny, wcale nie taki wolny… 🙂 Okolica sprzyja zarówno pieszym wędrówkom, jak i przejażdżką. Na liście miejsc, które warto odwiedzić w okolicy naszej bazy noclegowej znajdują się:

Larsi Checkpoint to główne przejście graniczne między Gruzją a Rosją, położone na Gruzińskiej Drodze Wojennej. Jest ważnym punktem dla osób podróżujących między oboma krajami, szczególnie w kierunku Władykaukazu. Okolica, z widokami na dolinę rzeki Tergi i otaczające szczyty Kaukazu, oferuje imponujące krajobrazy. Przejście graniczne jest punktem startowym dla dalszych eksploracji regionu Kazbegi.

Jezioro Gveleti (Gveleti Lake) – niewielkie, ale malownicze jezioro położone w pobliżu wioski Gveleti, otoczone majestatycznymi górami Kaukazu. Aby dotrzeć do jeziora, trzeba pokonać łatwą trasę trekkingową, co czyni je idealnym celem dla miłośników natury i spokojnych spacerów. 

Dolina Tergi rozciąga się wzdłuż rzeki o tej samej nazwie, która płynie z lodowców gór Kazbegi. Malownicza dolina, otoczona stromymi zboczami, to popularne miejsce dla trekkingu i fotografii. Trasa wzdłuż doliny prowadzi do wielu atrakcji regionu, takich jak Cminda Sameba i lodowiec Kazbegi.

Wieża w Gergeti to jeden z mniej znanych, ale bardzo interesujących zabytków w regionie Kazbegi. Jest to średniowieczna wieża obronna położona na zboczu góry. Chociaż wymaga nieco wysiłku, aby do niej dotrzeć, nagrodą są wspaniałe widoki na dolinę Tergi i pobliskie szczyty.

Cminda Sameba (Monaster Świętej Trójcy) – jeden z najsłynniejszych i najbardziej rozpoznawalnych zabytków Gruzji. Monaster położony jest na wysokości 2170 m n.p.m., na wzgórzu z widokiem na wioskę Stepancminda. Jego malownicza lokalizacja, z majestatycznym szczytem Kazbek w tle, czyni go ikoną turystyki w Gruzji. Do Cminda Sameba można dotrzeć pieszo (około 2 godziny trekkingu ze Stepancmindy), samochodem terenowym, lub motocyklem allroad.

Dolina Truso to jedno z najpiękniejszych miejsc w regionie Kazbegi. Oferuje widoki na malownicze łąki, gorące źródła, opuszczone wioski oraz naturalne formacje skalne. Trasa prowadzi przez malowniczą dolinę wzdłuż rzeki Tergi i pozwala na odkrywanie unikalnej flory i fauny regionu. W dolinie znajdują się ruiny średniowiecznych wież i kaplic, co dodaje jej historycznego charakteru.

Dolina Juta, położona na wysokości 2200 m n.p.m., jest jednym z najwyżej położonych zamieszkanych miejsc w Gruzji (choć nie najwyższym). To idealne miejsce dla miłośników trekkingu i wspinaczki. Miejsce charakterystyczne – wioska Juta, do której można dojechać bez większego wysiłki. Wokół widoki na Chaukhi Massif – określany jako „gruzińskie Dolomity”, czyli malowniczy masyw skalny, który przyciąga wspinaczy i fotografów.

Kachetia to jeden z najważniejszych regionów Gruzji, słynący przede wszystkim z produkcji wina i bogatej kultury winiarskiej, która sięga tysiącleci. Położony we wschodniej części kraju, region ten zachwyca różnorodnością krajobrazów – od zielonych winnic doliny Alazani po wzgórza i górskie przełęcze Kaukazu. Jest to miejsce, które przyciąga zarówno miłośników wina, jak i turystów zainteresowanych historią, kulturą i przyrodą.

Miasto Gurjaani leży w samym sercu Kachetii i stanowi ważne centrum winiarskie regionu. Znane jest m.in. z Gurjaani Kvelatsminda Church – unikalnego dwukopułowego kościoła z VIII-IX wieku oraz licznych winnic – okolice Gurjaani obfitują w winnice oferujące tradycyjne gruzińskie wina produkowane w glinianych amforach (kvevri). 

Sighnaghi to jedno z najbardziej malowniczych miasteczek Gruzji. Znajduje się na wzgórzu z widokiem na dolinę Alazani. Niewątpliwie największymi atrakcjami miasta są:

• Twierdza Sighnaghi – z najlepiej zachowanymi murami obronnymi i wieżami
• Klasztor Bodbe – święte miejsce związane ze św. Nino, patronką Gruzji
• architektura i klimat włoskiego miasteczka z wąskimi uliczkami i kolorowymi domkami
• liczne winiarnie i restauracje oferujące lokalne specjały oraz widoki na dolinę Alazani

Dolina Alazani to żyzne tereny otoczone górami Wielkiego i Małego Kaukazu. Serce produkcji wina w Gruzji. To tutaj rozsiane są winnice produkujące znane odmiany wina, takie jak Saperavi (czerwone) i Rkatsiteli (białe). W dolinie znajduje się też całe mnóstwo tradycyjnych winiarni, w których można z bliska zobaczyć proces produkcji wina metodą kvevri. No i niezwykle malownicze krajobrazy, szczególnie w czasie zbiorów winogron (wrzesień-październik), w czasie kiedy my tam będziemy.

Po wczorajszej Suprze i degustacjach win dziś nieco późniejszy wyjazd i około 300 km drogi. Opuszczamy najdalej na wschód wysunięty skrawek prawdziwej Gruzji i zaczynamy powrót w kierunku Batumi. W drodze na dziś region Samcche-Dżawachetia i cel na dzisiejsze zakończenie dnia Achalkalaki lub Bordżomi.  Samcche-Dżawachetia to region w południowej części Gruzji, graniczący z Armenią i Turcją, zniezwykle bogatą historią, różnorodnym krajobrazem oraz licznymi atrakcjami turystycznymi. Jest to obszar, gdzie przeszłość Armenii, Gruzji i Bizancjum łączy się w unikalnym dziedzictwie kulturowym. Znany jest również z wyjątkowego mikroklimatu oraz malowniczych górskich przełęczy i jezior.

W zależności od wybranej trasy przejazdu (przy dobrej pogodzie pojedziemy bardzo lokalną drogą Tbilisi-Manglisi-Calka-Sakdrioni przez Trialeti Planned National Park, przy gorszych warunkach – ominiemy Tbilisi od północy, pojedziemy gruzińską drogą wojenną do Surami, gdzie zjedziemy na b8) kilka atrakcji, przy których z pewnością przystaniemy choćby na chwil kilka: 

Twierdza Narikala to jedna z najważniejszych i najstarszych budowli w Tbilisi, datowana na IV wiek. Usytuowana na wzgórzu z widokiem na miasto i rzekę Kurę, oferuje niesamowite widoki panoramiczne. Jest symbolem historii Tbilisi i świadkiem jego burzliwych dziejów. Do twierdzy można dotrzeć pieszo lub kolejką linową, co samo w sobie jest atrakcją.

Pomnik Matka Gruzja – ten monumentalny posąg znajduje się na wzgórzu Sololaki w Tbilisi. Został wzniesiony w 1958 roku, z okazji 1500-lecia miasta. Posąg przedstawia kobietę trzymającą miecz w jednej ręce (dla obrony ojczyzny) i kielich wina w drugiej (symbolizujący gościnność Gruzinów). Jest to jeden z najbardziej charakterystycznych symboli Tbilisi.

Pomnik Kronik Gruzji – monumentalne dzieło architektoniczne autorstwa Zuraba Cereteliego, usytuowane na wzgórzu nad Tbilisi, przy Zbiorniku Żynwalskim. Pomnik ukazuje historię Gruzji w formie ogromnych reliefów przedstawiających wydarzenia biblijne oraz kluczowe momenty z dziejów kraju. Miejsce to zachwyca swoją skalą i szczegółowością rzeźb, jednocześnie oferując piękne widoki na okolicę.

Monastyr Dżwari (VI w.n.e.) to jeden z najważniejszych zabytków sakralnych w Gruzji, wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Znajduje się na wzgórzu z widokiem na zbieg rzek Aragwi i Kury. Jest to przykład architektury krzyżowo-kopułowej i świadectwo wczesnego chrześcijaństwa w Gruzji. Według legendy, miejsce to było święte jeszcze przed budową monastyru, gdzie postawiono pierwszy krzyż chrześcijański.

Pompeus Bridge – Most Pompejusza, to starożytny most wzniesiony za czasów rzymskich w I wieku p.n.e. przez Pompejusza Wielkiego w trakcie jego kampanii wojskowej w regionie. Znajduje się w okolicach Achalkalaki, w regionie Samcche-Dżawachetia. Jest namacalnym dowodem wpływów rzymskich w Gruzji oraz niezwykłego kunsztu budowniczych.

Diamond Bridge Kass Land – nowoczesna atrakcja w Gruzji, będąca częścią parku Kass Land w rejonie Samcche-Dżawachetia. Most ten jest jednym z najdłuższych przeszklonych mostów w regionie Kaukazu, oferując zapierające dech w piersiach widoki na otaczające góry i doliny. Szklane elementy mostu pozwalają podziwiać przepaść znajdującą się pod stopami, co czyni go popularnym miejscem wśród turystów szukających adrenaliny.

Na dziś ok. 220 km bardzo słabej jakościowo, ale niezwykle malowniczej trasy. Przejazd nią zajmie około 6 godzin nie licząc postojów, tak więc ruszamy wcześnie, nie później niż o 8:30. W drodze sporo miejsc, w których przystaniemy.

Akhaltsikhe i twierdza Rabati – jeden z najbardziej imponujących kompleksów architektonicznych w Gruzji. Twierdza, która pierwotnie powstała w IX wieku, została odrestaurowana i dziś łączy elementy gruzińskie, osmańskie, ormiańskie i europejskie. Na jej terenie znajdują się: Pałac Jakub Paszy, Kościół, Meczet, Muzeum historyczne.
Z tarasów widokowych można podziwiać panoramę miasta i okolicznych gór.

Przełęcz Goderdzi w rejonie Adżarii, na granicy z Samcche-Dżawachetią, na wysokości około 2000 m n.p.m. To miejsce jest szczególnie popularne wśród miłośników przyrody i sportów zimowych. Droga na przełęcz prowadzi przez malownicze wioski i doliny.

W miejscowości Makhuntseti znajduje się imponujący łukowy most kamienny, który pochodzi z czasów średniowiecza. Jest to przykład tradycyjnej gruzińskiej inżynierii, a sam most doskonale wtapia się w otaczającą go przyrodę. W okolicy można również zobaczyć akwedukt, który w przeszłości służył do nawadniania terenów uprawnych.

Wodospad Makhuntseti to jedno z najpiękniejszych miejsc w regionie. Wysoki na około 20 metrów, wodospad otoczony jest bujną roślinnością i skałami, co czyni go popularnym miejscem na wypoczynek oraz sesje fotograficzne. Latem w jego pobliżu organizowane są targi z lokalnymi wyrobami i jedzeniem.

Kończymy dzień w Batumi, wieczornym spacerem po mieście i kolacją pożegnalną. Jutro rozpoczynamy przejazd tranzytowy do Bułgarii.

1 dzień tranzytowy, do pokonania zaplanowane ok 530 km i przejście graniczne z Turcją. Przejazd głownie autostradowy, w równym tempie z dozwoloną prędkością, z krótkimi postojami co około 1 godz. i tankowaniem co około 2 godz.

Dojazd do miejsca noclegowego w godzinach przedwieczornych. 

2 dzień tranzytowy, do pokonania zaplanowane ok 800 km drogami szybkiego ruchu Turcji. Przejazd w równym tempie z dozwoloną prędkością, z krótkimi postojami co około 1 godz. i tankowaniem co około 2 godz.

Dojazd do miejsca noclegowego w godzinach przedwieczornych. 

Wydarzenie kończy w okolicach miasta PLOWDIW w Bułgarii, to tutaj docieramy i zostawiamy motocykle, które w dniu kolejnym wyruszą w drogę powrotną do kraju.

Z Plowdiw – miejsca załadunku transportowanych do Polski motocykli – uczestnicy zostaną przewiezieni w ramach zorganizowanego transferu do Sofii w pobliże lotniska.
Tutaj w zależności od rozkładu lotów powroty tego samego dnia wieczorem. lub dodatkowy nocleg do zorganizowania w pobliżu lotniska i loty poranne kolejnego dnia.