POLSKA MOTOCYKLEM przez Sudety i Karpaty po dwóch stronach granicy – wstęp do MOTOturystyki

Miejsce, w którym się zbieramy w godzinach rannych i z którego startujemy na kilkudniowe tour to stacja Orlen-Kostomłoty (koło Wrocławia).  Tutaj zbiórka i przedstawienie uczestników, odprawa z Pilotem (w tej imprezie będzie asystować uczestnikom każdego dnia omawiając trasy i podążając ZA samochodem bagażowym z przyczepką motocyklową), omówienie szczegółów trasy dnia i ruszamy. 

W pierwszym dniu wycieczki przemierzając tzw. Górne Łużyce kierujemy do miejsca docelowego – regionu Saskiej Szwajcarii – leżącego na lewym brzegu Łaby po stronie niemieckiej, a korzystając z okazji odwiedzamy kilka atrakcyjnych miejsc leżących wzdłuż Łaby.

Górne Łużyce to kraina historyczna i geograficzna, która leży na terytorium Niemiec, Polski oraz Czech. Najważniejszym miastem tego obszaru jest bez wątpienia Budziszyn – najstarsze miasto spośród pozostałych wchodzących w skład Związku Sześciu Miast, a także jedno z najbogatszych. Budziszyn jest bez wątpienia kolebką kultury Serbołużyczan, czyli słowiańskiej grupy etnicznej zamieszkującej tereny Dolnych i Górnych Łużyc od VI wieku. O Łużycach, Budziszynie, Miśni słyszeliście zapewne na lekcjach historii, gdy omawiano czasy Bolesława Chrobrego.

Po Budziszynie celem Drezno z  jedną z największych kolekcji malarstwa europejskiego na świecie, która zwana jest Galerią Obrazów Starych Mistrzów. Ilość obrazów zebranych w jednym miejscu jakim jest Galeria Obrazów Starych Mistrzów to oszałamiający zawrót głowy. Powstanie Galerii datuje się na rok 1560, kiedy książę elekcyjny Saksonii, August, założył skarbiec. Był on pasjonatem historycznych militariów, a także zgromadził liczne zbiory malarstwa renesansowego, głównie niemieckiego. Na tej bazie zaczęła powstawać kolekcja, która stała się jedną z ważniejszych w dziejach muzealnictwa. Miejsce które powinny odwiedzić wszystkie osoby nawet te nie znające się na malarstwie. Zgromadzono w jednym miejscu głównie obrazy ale również rzeźby chyba wszystkich najważniejszych twórców minionych wieków. Wszystko wystawione poszczególnymi stuleciami. Zwiedzać można wiele godzin po kilkakroć wracając do obrazów już raz oglądanych, w naszym planie wejście na dziedziniec i spacer wśród galerii.

Stąd na wschód do Parku Narodowego Saskiej Szwajcarii i Rathen-Bastei- miejsca unikatowego. Stanowi formację skalną zwana Basztą (190 m n.p.m.) i poprowadzony przez wąskie skały na wysokości 40 m nad dnem wąwozu most, a wszystko to w otoczeniu połyskującej w słońcu rzeki Łaby. Niesamowite miejsce po tej stronie rzeki.

Zjedziemy w dolinę Łaby, by wzdłuż jej biegu, skrajem Parku Narodowego Saskiej i Czeskiej Szwajcarii dojechać w okolice czeskiego miasteczka Hrensko, dawnej osady flisaków i drwali, w której niegdyś znajdowały się magazyny drewna, stanowiące podstawowe dobro tej okolicy. Miejscowość rozciągnięta jest wzdłuż drogi i rzeki Kamienice. Położona w ciasnym, skalnym kanionie, którego skalne ściany górują nad miejscowością na kilkadziesiąt metrów. To tutaj, lub w pobliskich, sąsiadujących miejscowościach (Mezna, Mezni Louka) zatrzymamy się na nocleg. Nasz nocleg będzie stanowić doskonałą bazę startową do jutrzejszego trekkingu.

Ruszamy o 8:30, zaraz po śniadaniu.  Dzisiaj większość dnia zajmie nam podziwianie czeskiej strony krainy „Szwajcaria”.

Czeska Szwajcaria to kameralna, romantyczna i nadal dzika kraina leżąca nad Łabą. Zagłębie cudów natury, unikatowej przyrody i zasobów mineralnych. Płynąca przez wieki rzeka, wyrzeźbiła tu w piaskowcu kanion o głębokości 300 m, wzdłuż którego ciągną się płaskowyże udekorowane jarami, nieujarzmionymi potokami i porośnięte lasami, pełne fantastycznych form skalnych: bram, iglic, baszt, tarasów i labiryntów. Dodatkowo okraszona skomplikowaną historią ziem pogranicza.

Pierwszym punktem programu dnia (i bodaj najważniejszym) będzie spacer, a w zasadzie trekking do Bramy Pravčickej- największego naturalnego mostu skalnego w Europie.

Około godziny 13:00 ruszymy w drogę motocyklami. Podjedziemy na jeden z najpiękniejszych punktów widokowych Belvedér Viewpoint, zahaczymy o  miejsce zwane Panská skála,  przystaniemy na krótkie zwiedzanie malowniczo położonej budowli zwanej SKALNY ZAMEK SLOUP (SKALNÍ HRAD SLOUP), którego historia sięga XIII wieku, kiedy to wykute w skale groty zapewniały mieszkańcom schronienie. W kolejnych stuleciach warownia skalna była sukcesywnie rozbudowywana i powiększana.  Przed godziną 16:00 zajedziemy do jedynego takiego miejsca w Europie – klubu motocyklowego w jaskini, do miejsca o nazwie Pekelné Doly. Klimat miejsca niepowtarzalny. Dzień zakończymy w Libercu – jednym z najpiękniejszych czeskich miast o wyjątkowym klimacie, gdzie udamy się na wieczorne zwiedzanie i wspólne biesiadowanie.

Naszym zwyczajem ruszamy nie później niż o 8:30, a po śniadaniu. Trzeciego dnia opuścimy krainę Łaby  i udamy się ku dorzeczu Odry, w Karkonosze – najwyższe pasmo górskie Sudetów, ze swoim szczytem Śnieżką na czele (1602m n.p.m.).

Pierwszy przystanek w drodze – Harrachov (Czechy) – miasteczka malowniczo położonego na wysokości ok 760m n.p.m., na obrzeżach którego odwiedzimy urzekający Wodospad Mumlavy – bardzo szeroką kaskadę o wysokości 10m., gdzie woda spada z granitowych bloków tworząc na dole głębokie kotły eworsyjne zwane „Czarcimi Oczami”.

Stąd malowniczą drogą 290 w kierunku miejscowości Bílý Potok i dalej na północ do granicy z terytorium Polski. Jesteśmy całkiem blisko miejsca owianego wieloma tajemnicami i chętnie odwiedzanego – Zamku Czocha, my również odwiedzimy.

Po zwiedzaniu ruszymy przez urokliwe uzdrowisko Świeradów Zdrój, gdzie być może zechcecie się zatrzymać na chwilę.

Zmierzając w stronę Szklarskiej Poręby pokonamy tzw. Zakręt Śmierci- ostry (180°) drogowy zakręt wraz z punktem widokowym na Karkonosze i Kotlinę Jeleniogórską.

Przed nami również Krucze Skały z dwiema granitowymi basztami o wysokości 30m., na których umiejscowiono punkt widokowy, a także Wodospad Kamieńczyka- najwyższy wodospad  w polskich Sudetach (27m) – tutaj trzeba trekkingiem wesprzeć chęć odwiedzenia oraz Wodospad Szklarki (jeśli nie dość będzie uczestnikom widoków wodospadów i trekkingów, choć ten stosunkowo blisko parkingu). Miejsca te doskonale sprawdzą się jako plener fotograficzny, a spadająca z hukiem woda wypełni nas energią do dalszych wojaży.

Jeśli czas dobry, pogoda nas nie zmęczy w Szklarskiej Porębie zajedziemy na chwilkę do Leśnej Huty na krótką ścieżkę edukacyjną (http://www.lesnahuta.pl/).

Kolejny punkt na trasie to Kościół Wang w Karpaczu (http://wang.com.pl/)- w tych stronach obowiązkowe must see.

Droga poprowadzi objazdem wokół Rudawskiego Parku Krajobrazowego od strony zachodniej i północnej kierując nas do ciekawego miejsca – Wieściszowic z kolorowymi jeziorkami.

Dzień zakończymy gdzieś w okolicach Parku Krajobrazowego Sudety Wałbrzyskie, lub po drugiej stronie granicy w czeskim Broumovsko.

Czas przenieść się w Karpaty…

W planie dnia sporo kilometrów, ale zanim ruszymy na dobre w trasę w kierunku Parku Krajobrazowego Beskidu Śląskiego jeszcze perełka Sudetów po stronie czeskiej – Skalne Miasto Adršpach (Czechy).

Miejsce to, to przyrodniczo fantastyczny w formie kamienny labirynt wyrzeźbiony siłami natury, pełen niezwykłych ostańców wznoszących się ku niebu i pokrytych lasem. Rezerwat ten, jest częścią Gór Stołowych.

Większość skał stanowią piaskowce pochodzące z różnych okresów geologicznych z charakterystyczną górską roślinnością- kilkaset ciekawych gatunków, w tym: fiołek dwukwiatowy, podbiałek alpejski czy modrzyk górski.

Po 2-3 godzinnym eksplorowaniu Skalnego Miasta udamy się w okolice Kudowy Zdroju, do bardzo wyjątkowego miejsca pamięci… Kaplica Czaszek w Czermnej, bo o niej tu mowa, jest jednym wielkim, wspólnym grobowcem ofiar wojen Śląskich z lat 1740-1742 i 1744-1745 oraz chorób zakaźnych z XVIII wieku. 3 tysiące ludzkich czaszek i kości stanowi elewację wewnętrzną kaplicy, pokrywając ściany i sufit. Pod podłogą kaplicy spoczywa dalsze 20-30 tysięcy ludzkich szczątków…

Do Kaplicy Czaszek pojedziemy Drogą Stu Zakrętów, która na odcinku Radków – Karłów prowadzi drogami Parku Narodowego Gór Stołowych i rzeczywiście jest bardzo kręta, jak na polskie warunki.

Stąd już możliwie najszybszymi drogami (będzie też kawałek autostrady) przeniesiemy się do Parku Krajobrazowego Beskidu Śląskiego w okolice Wisły, Szczyrku, Żywca, gdzie zostaniemy na noc.

Ruszamy w drogę ok. 8:30.  Zanim opuścimy Beskid Śląski pojeździmy w samym sercu Parku Krajobrazowego wokół Szczyrku i główne punkty must see: Skocznia narciarska „Malinka” im. Adama Małysza w Wiśle (http://www.wisla-malinka.com/pl/), Przełęcz Kubalonka oraz Zamek Prezydencki w Wiśle (http://www.zamekwisla.pl/pl/node/22) a stamtąd widokowymi dróżkami w kierunku Żywca.

W Żywcu oczywiście obowiązkowa wizyta w Muzeum Browaru Żywiec (https://muzeumbrowaru.pl/) z jego zwiedzaniem – coś z pewnością nie tylko dla panów.

Wcale nie głównymi drogami (chyba, że pogoda na przeszkodzie nam stanie), klucząc  nieco wśród pięknych widoków dotrzemy do tętniącego życiem serca polskich Tatr – Zakopanego. Tutaj, lub gdzieś w okolicach zatrzymamy się na nocleg. W zależności od pory dnia, pogody i chęci – możemy powłóczyć się niespiesznie drogami Tatr podziwiając widoki, możemy pojechać do słowackiej Bachledovej doliny, gdzie wejdziemy na ustawioną w koronach drzew ścieżkę widokową (https://bachledka.sk/pl/leto/sciezka-w-koronach-drzew).

Wieczorem skorzystamy z góralskich klimatów w jednej z lokalnych karczm.

Jeśli wczoraj się nie udało, to może dzisiaj – z Zakopanego przez Łysą Polanę skierujemy się do słowackiego Żdiaru pospacerować w koronie drzew. Z wysoko ponad drzewami ustawionych platform i chodników rozciąga się przepiękna panorama.

Drogami Pienińskiego Parku Narodowego po stronie słowackiej i dalej na wschód, pięknymi drogami Beskidu Niskiego na koniec świata… Nasz polski koniec świata – Bieszczady.

Wybierając najbardziej malownicze odcinki dróg po obydwu stronach granicy, z wieloma postojami na sesje fotograficzne i głębokie wdechy dojedziemy późnym popołudniem do miejsca docelowego – nad samą Solinę. Po drodze – o ile czas pozwoli i pogoda nie wymusi zmian – Klasztor Karmelitów bosych w Zagórzu i pewnie coś jeszcze, zanim udamy się do miejsca noclegowego w okolicach Soliny.

Dziś również nasz ostatnia wspólna kolacja, kolacja pożegnalna… Będzie bieszczadzko i wesoło.

To nasz ostatni, już niecały, wspólny dzień w górach. Spędzimy go w sposób zdecydowanie najmniej zorganizowany, nieco spontaniczny nawet i zależny od warunków… Śniadanie wcześnie, program dnia podyktują chęci,  pogoda, uwzględni to co oferuje region, a do wyboru całkiem sporo – Bieszczadzka Przystań Motocyklowa, Zagroda Pokazowa Żubrów, Bieszczadzki Serowar…

Wspólny program zakończymy gdzieś na drogach Bieszczad około godzin południowych, niektórzy z Was pewnie już po śniadaniu zdecydują odłączyć się,  dynamicznie więc, jak komu wygodnie ruszamy w powroty, indywidualnie i w podgrupach.