MOTOCYKLOWA SYCYLIA z transportem promowym Livorno-Palermo w cenie

Wydarzenie rozpoczyna się i kończy w okolicach Dworca Głównego w Wiedniu, dlatego przyjazd z Polski i powrót uczestników został zdefiniowany, jako niezorganizowany i we własnym zakresie. Z praktyki wyjazdów w tej formule przejazd uczestników przyjmuje formułę organizacyjną w grupach, często w towarzystwie pilota, który również podróżuje z/do Polski.

Dojeżdżamy do Livorno w godzinach rannych, rozładunek motocykli i przed godziną 10:00 ruszamy w drogę ku słonecznej Sycylii. Dzisiejszy dzień przeznaczymy na przejazd tranzytowy drogami Toskanii, Lacjum i Kampanii w okolice Neapolu, a wieczór w programie – włoska kolacja powitalna połączona z integracyjną.

Wyruszamy zaraz po śniadaniu, nie później niż 8:00 będziemy już w drodze. Choć przed nami niecałe 200 km, to w drodze wjazd na Wezuwiusza z niedługim spacerem, który pochłonie nieco czasu, a po tym przynajmniej 2, może 3 godziny w Pompejach, w planie również najpiękniejszy fragment Wybrzeża Amalfitańskiego z Sorrento. Dzień będzie długi i dość intensywny, będziemy się spieszyć, mając na uwadze charakter tranzytowy trasy i nasz główny cel – Sycylię.

Nocleg zaplanowany w okolicach Salerno, lub Agropoli.

Tylko 400 km do Cieśniny Mesyńskiej i lądujemy dziś na Sycylii. Promy na Sycylię do Messina kursują co 40 minut.

Pierwszym punktem, jaki odwiedzimy na postój kawowy i wyśmienitą cytrynową granitę, będzie porośnięty winoroślą Bar Vitelli w Savoca (od 2008 roku na liście najpiękniejszych miasteczek Italii). Tu nakręcono scenę, w której Michael Corleone prosi ojca Apolloni, swojej przyszłej żony, o pozwolenie widywania się z córką. Wnętrze baru, którego budynek pochodzi z XVIII wieku, przypomina istne muzeum pełne pamiątek związanych z dziełem Coppoli. Interesujące w wystroju lokalu są również wszechobecne zdjęcia scen z filmu i jego bohaterów oraz wycinki z gazet. Jest tu też wywieszone drzewo genealogiczne rodziny Corleone. Żywym wspomnieniem kręconych tu w 1972 roku scen jest niezmienna od lat właścicielka baru, Signora María, która do dziś serwuje wyśmienitą cytrynową granitę i z chęcią wspomina hollywoodzką ekipę filmową.

Dzień zakończymy w okolicach Taormina.

Dziś nie przemieszczamy się – zatrzymujemy się w okolicy. Dzień spędzimy w większości bez motocykli – częściowo w Taormina, a częściowo w Parku Etna, do którego zabierzemy grupę wraz z lokalnym przewodnikiem/operatorem, by jak najefektywniej zbliżyć się do najgroźniejszego, czynnego wulkanu w Europie – ETNY.

Ruszamy po śniadaniu, nie później niż 8:30 – przez Alcantara River Parki dalej od północy, zachodu i południa wokół Narodowego Parku Etna podziwiając z dala Etnę, dotrzemy i zatrzymamy się na noc w Syrakuzy. Miasto Syrakuzy ze starówką na wyspie Ortygia, którą od ponad 2,5 tys. lat łączy z Sycylią mały i niepozorny most.  Syrakuzy to czwarte co do wielkości miasto na Sycylii. Jego sława i chwała sięgają daleko wstecz do czasów starożytności, kiedy Syrakuzy były najważniejszym miastem Sycylii i Wielkiej Grecji. To tu żył i tworzył Archimedes, Epicharm i Teokryt. Częstym gościem miasta był Platon, Ajschylos oraz Pindar. Z tego właśnie powodu mieszkańcy Syrakuz są tak bardzo dumni ze swojego miasta.

Ruszamy, jak zwykle po śniadaniu, nie później niż o 8:30. Pierwszym atrakcją dnia będzie Kanion i Rezerwat Naturalny Cavagrande del Cassibile założony w roku 1990. Obszar chroniony obejmuje ok. 10 km długości fiume Casibile, która jest jedną z głównych rzek południowo-wschodniej Sycylii. Głębokość kanionu dochodzi miejscami do 500 m , a jego ściany porasta gęsta roślinność. Dojście na dno kanionu tylko dla chętnych – spacer, pobyt na dnie i powrót zajmie około 2 godzin. Trud jednak wart jest tego, czego tam się doświadczy.

Kolejny punktem będzie Pantalica – była stolica starożytnej Hybli (XIII w.p.n.e), a dziś to największa nekropolia na Sycylii. Znajduje się tu ponad 5 tys. grobów z okresu brązu wykutych przez Sykulów, dawnych mieszkańców tych terenów, w skałach u zbiegu rzek Bottigliegia i Anapo. Czeka nas troszkę niełatwego trekkingu ścieżkami wśród skał, koniecznie zabieramy buty do górskich wędrówek, nakrycie głowy i butelkę wody do picia.

Na dzisiejszej trasie jeszcze jeden punkt – Villa Romana del Casale – luksusowa willa letniskowa pochodząca z okresu Cesarstwa Rzymskiego (wybudowana została około 300 r. n.e., zaś lata jej świetności przypadają na IV i V wiek n.e., w XII na Villę Romana del Casale osunęła się ziemia z pobliskiego zbocza i budynek został definitywnie opuszczony). W 1997 roku wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako arcydzieło architektury.

W Villi Romana del Casale znajduje sięokoło 50 pokoi, sal gimnastycznych, studiów oraz sypialni. Rozmieszczone są one wokół dziedzińca wewnętrznego. Pierwszy właściciel posiadłości był prawdopodobnie rzymskim senatorem lub członkiem rodziny cesarskiej. Najcenniejsze fragmenty willi to mozaikowe podłogi, zajmujące powierzchnię ponad 3500 m2 i przedstawiające barwne obrazy, przede wszystkim sceny z życia codziennego, sceny polowania na dzikie zwierzęta afrykańskie na potrzeby igrzysk oraz sceny zaczerpnięte z mitologii.

Zakończymy dzień zatrzymując się na noc w okolicy.

Ruszamy, jak zwykle 8:30. Poranne zwiedzanie Valle dei Templi.

Przed powstaniem i rozwojem Republiki Rzymskiej (później Cesarstwa Rzymskiego) to właśnie greckie kolonie były najważniejszymi ośrodkami w południowej części dzisiejszych Włoch. Dziś wszystkie z nich zaliczane są do Wielkiej Grecji (Magna Graecia), warto jednak pamiętać, że były one niezależne od siebie i od miast greckich.

Dolina Świątyń znajduje się około trzy kilometry od współczesnego centrum Agrigento i została w 1997 roku wpisana na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO.

W pobliżu miasta Porto Empedocle z turkusowych wód Morza Śródziemnego wyłania się wapienny monolit zwany Scala dei Turchi (wł. Schody Turków). Ich nazwa pochodzi od kaskadowych formacji skalnych, dzięki którym tureccy piraci przed wiekami zdobywali sycylijskie wybrzeża. Tutaj w pobliżu wybierzemy jedną z plaż i oddamy się relaksowi bez planu. Nocleg w okolicy niczym nas nie obliguje. Czas wolny do późna.

Jedziemy do miejsca, w którym mieszają się wodami dwa morza – Morze Tyrreńskie i Morze Śródziemne –  opływając z trzech stron cypel, który swym kształtem przypomina sierp. To właśnie tutaj, w czasach antycznych, założone zostało fenickie miasto Drepanon, dziś znane jako Trapani.

Tuż obok, na wzgórzu, Erice – niewielka średniowieczna miejscowość, w całości wykonana z kamienia, przez co zachowuje niepowtarzalną atmosferę. W czasach starożytnych znajdowała się tu świątynia bogini Wenus. Po jej rozebraniu wykorzystano wzgórze do celów obronnych, aż w końcu stało się miejscem zamieszkania notabli zachodniej Sycylii, gdy Trapani było tylko miejskim portem. Dziś Erice jest słynne również z powodu swoich znakomitych wypieków, z których wyróżnia się miejscowy przysmak: genovese.

Noc spędzimy w portowym i klimatycznym Trapani, lub jego okolicach.

Dzień plażowania, a w zasadzie zwiedzania najpiękniejszych (podobno) plaż na Sycylii.

Pierwsza San Vito lo Capo, położona zaledwie 40 km od Trapani, na samym końcu cypla. Spędzimy na niej, lub w miasteczku 3-4 godziny, kierując się później do malowniczego Cefalu. Niewielkie Cefalu nazywane jest perłą sycylijskiego wybrzeża. Leży około 50 km na wschód od Palermo, u stóp olbrzymiej skalistej góry Rocca. Turystów przyciąga tutejsza piaszczysta plaża i czyste, lazurowe morze. Charakterystyczne dla Cefalu są białe domki, podobne do tych spotykanych w wielu miastach Grecji. Między domami biegną wąskie uliczki i zaułki, po których przyjemnie spaceruje się wieczorami. W mieście znajduje się wiele świetnych restauracji. To tylko część powodów, dla których Cefalu nazywane jest najpiękniejszym kurortem Sycylii. Tutaj też, w samym miasteczku, lub okolicy spędzimy noc.

Pierwszy, ranny punkt dzisiejszej trasy to Katedra w Monreale – absolutne dzieło sztuki normańskiej. W 2015 roku została wpisana na listę UNESCO. Wnętrze prostej z zewnątrz budowli w całości ozdobione jest mozaikami, które mienią się wszystkimi odcieniami złota. Sztuka normańska, której jest być może największym arcydziełem, to ciekawy twór. Powstała na Sycylii, ale związana jest ściśle z rządami północnych Normanów, którzy wykształcili kulturę będącą połączeniem bizantyjskiej, arabskiej i północno-europejskiej. Monreale mieści się na wzgórzu nad stolicą Sycylii – Palermo, zaledwie kilka kilometrów od centrum miasta.

Wjedziemy do Palermo i najważniejszy punkt – nieco makabryczna atrakcja turystyczna – Katakumby Kapucynów. Pierwotnie chowano tam jedynie zmarłych zakonników, jednak z czasem miejsce to stało się symbolem statusu i zamożne rodziny zabiegały o pochówek swoich bliskich. W katakumbach znajduje się około 8 tysięcy mumii. Ostatnią pochowaną osobą w 1920 roku była dwuletnia Rosalia Lombardo, której ciało dzięki specjalnym zabiegom zachowało się nadzwyczaj dobrze.

Średniowieczna kaplica w Pałacu Normanów w Palermo, znana z misternych bizantyjskich mozaik i malowideł. Podobnie jak Monreale, jest to arcydzieło architektury normańskiej. Kaplica oczywiście jest dużo mniejsza niż katedra, jednak nagromadzenie takiego bogactwa na małej przestrzeni sprawia, że tym bardziej robi wrażenie. Wstąpimy choćby na krótką chwilę.

Poszwendamy się również uliczkami Palermo w poszukiwaniu ducha, a nawet śladów sycylijskiej mafii. W Palermo, lub okolicach spędzimy noc.

Nocny prom pozwoli nam sprawnie pokonać drogę powrotną do Livorno. W czasie około 20 godzin wspólnie spędzimy czas kolacji, śniadanie i wczesnego obiadu na promie. Planowane przypłynięcie do portu godz. 14:00, dnia 13-go naszej podróży.

W zależności od rzeczywistej godziny przybicia do portu i rozładunku z promu, czas w Livorno do dnia kolejnego i późno-południowej godziny załadunku naszych motocykli wypełnimy na okoliczne przejażdżki (to przecież Toskania), drobne zakupy i jakąś klimatyczną knajpkę na zorganizowaną kolaję zamykającą naszą imprezę. 

Dzień do wykorzystania wg własnych preferencji do godzin popołudniowych. Zbiórka na dworcu głównym Livorno około godz. 16:00, załadunek, zakwaterowanie i ostani nasz wspólny odcinek koleją nocną do Wiednia. 

Przejazd nocny koleją z Livorno do Wiednia. Pociąg rusza około godz. 19:00, w Wiedniu będziemy dnia kolejnego rano, około godz. 8:30.

Względnie wypoczęci, w godzinach rannych dnia kolejnego, zaraz po rozładunku motocykli ruszamy w drogę powrotną do Polski, rozstając się z uczestnikami na różnych etapach przejazdu, raczej niezorganizowanego.