MOTOCYKLOWA ALBANIA od Gór Przeklętych po starożytny Butrint z prologiem i epilogiem w Montenegro

Dzień tranzytowy, do przejechania sporo kilometrów drogami szybkiego ruchu. Wyjazd możliwie wcześnie rano spod wybranego w okolicach hotelu/zajazdu (gdzie uczestnicy z dalszych miejsc w Polsce będą mogli dojechać wcześniej i spędzić noc przed podróżą).

Dzień drugi przejazdu tranzytowego, w sporej części drogami szybkiego ruchu, w końcowej – krętymi drogami w terenie górzystym. Z miejsca zakwaterowania w Serbii ruszamy możliwe wcześnie rano, by do miejsca docelowego w Czarnogórze dotrzeć przed zachodem słońca. Tym miejscem, w którym dzisiaj kwaterujemy będzie zapewne położona w pasie przygranicznym z Serbią Pljevlja, sam Wąwóz Tary, lub – położony na pograniczu Parku Narodowego Durmitor – Żabijak..

Do południa spędzimy czas w Wąwozie Tary na relaksie i wypoczynku po długiej trasie tranzytowej. W programie przewidziano zjazd tyrolką wzdłuż mostu i nad kanionem, a dla chętnych możemy zorganizować dodatkowo i opcjonalnie 12 km spływ pontonami rzeką Tara, który dostarczy mega pozytywnych emocji. 

Nad Tarą spędzimy przynajmniej sporą część dnia poddając się aktywnemu relaksowi. Po południu, jeśli pogoda nas mocno zachęci pojedziemy do Parku Narodowego Durmitor, choć przejazd całą widowiskową trasą P14 zaplanowany jest na kolejny dzień, to z pewnością warto posmakować próbki tego, co przed nami.

Po dwóch kolejnych dniach tranzytowych nieco zwolnimy, aby wypocząć i nabrać sił, choć nadal w ruchu i aktywnie. W planie dnia Kanion Tary, który jest najgłębszym kanionem w Europie i jednym z najgłębszych na świecie (zaraz po Wielkim Kanionie w USA). Miejscami jego ściany wznoszą się 1300 metrów nad lustrem rzeki. Jego większa część leży na terenie Parku Narodowego Durmitor, pozostała stanowi  trasę widokową rozpoczynającą się od mostu Durdevica do miejscowości Mojkovac.

Do południa okolice Mostu Durdevica i atrakcja dla odważnych – zjazd tyrolką wzdłuż mostu.  Słynny most na Tarze – most Durdevica – to jeden z symboli kanionu. Ma 365 metrów długości, 170 metrów wysokości i opiera się na pięciu przęsłach (każdy z nich ma rozpiętość do 116 metrów). Zaprojektował go Mijat Trojanovic, a budowę trwającą 2 lata rozpoczęto w 1938 roku. W tamtym czasie był to najwyższy most w Europie, a i dziś zjazd w uprzęży na linie tej rozpiętości i wysokości daje niepowtarzalne wrażenie.

Wczesnym popołudniem dotrzemy do Narodowego Parku Durmitor przejedziemy malowniczą P14.

Obydwie lokalizacje wpisane są na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Nocleg zaplanowany w okolicach Kolašin.

Tylko, albo aż 340 km do przejechania niezwykle widowiskowymi i urokliwymi drogami. Od samego kilka km wąwozem Tary, wzdłuż rzeki, dalej Albania i niezwykle widokowa SH20 z fragmentem o nazwie Rrapsh Serpentine i szklanym tarasem widokowym oraz kultowa (dla motocyklistów) SH21 z dojazdem do położonej wysoko w górach miejscowości THETH – niegdyś najbardziej niedostępnej w całej Albanii. Ostatnie 14 km dojazdu to dziś podkład utwardzony po asfalt, więc nawet ciężkie motocykle turystyczne są w stanie przejechać odcinek, kilka lat temu – wyłącznie niebezpieczna droga szutrowa dla śmiałków. Przed zachodem słońca powinniśmy zjechać do Szkodra na nocleg (jazda SH21 po zmierzchu jest bardzo niebezpieczna).

Nieco ponad 3 godzinny rejs na północ jeziorem dostarczy wielu, niezapomnianych wrażeń widokowych. Zakończenie rejsu oznacza początek trasy widokowej północną częścią Albanii i około 5 godzin podróży na kołach naszych motocykli. Do przejechania blisko 150 km do miejsca noclegowego, bardzo krętymi i niezwykle widokowymi drogami.

Ruszamy około godzi. 8:30. Wybierając lepszej jakości drogę do centrum Albanii (celem jest starożytny Berat) zabierzemy was na krótko do Macedonii, nad Jezioro Ochrydzkie do miasteczka Ochryda. Jezioro, rozdzielone granicą wodną pomiędzy Albanię i Macedonię, jest najstarszym w Europie i najgłębszym na całych Bałkanach i wraz z leżącym nad nim miastem Ochryda zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W mieście zachowały się liczne cerkwie, ruiny bazyliki i twierdzy oraz starożytny teatr, a do najbardziej malowniczych należy Cerkiew św. Jana Teologa w Kaneo, którą odwiedzimy.

Jesteśmy w tak pięknym otoczeniu, że nie sposób jechać dalej bez spędzenia tutaj nieco czasu. Jeden dzień odpoczynku od motocyklowych wojaży. Dzień na relaks i na niezwykły klimat tego miejsca.

Rano, po śniadaniu,  zabieramy was na jedną z większych atrakcji okolicy – eksplorację dna Kanionu Osumi i spacer, lub rafting (w zależności od poziomu wody w kanionie) jego dnem. Z wyznaczonego miejsca zabierze naszą grupę zorganizowany transport i przewiezie do kanionu – bazy Osumi Canyons Corovode, gdzie przebierzemy się w stroje ochronne (pianki i kaski) i wyruszymy w około 3 godzinny spacer (lub spływ) dnem pod czujnym okiem certyfikowanego przez Albańską Federację Raftingu przewodnika. Wrażenia zebrane będą z całą pewnością niezapomniane.

Wracamy późnym popołudniem do Beratu, gdzie spędzimy resztę dnia i wieczór w klimacie i otoczeniu zabytków.

Opuszczamy Berat zwyczajowo około godz. 8:30, kierując się dalej na południe.

W odległości około 100 km przy zaplanowanej trasie znajduje się Gjirokastra – jedno z dwóch albańskich miast (obok Beratu), których starówki w całości wpisane zostały na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO. Miasto rodzinne komunistycznego przywódcy Albanii – Envera Hodży. Jest to z pewnością opcja na zatrzymanie i przysłowiową kawę, w czasie której chętni będą mogli wspiąć się stromymi, ciasnymi, malowniczymi i wyłożonymi kamieniami uliczkami na samą górę, gdzie najważniejszą atrakcją jest twierdza. Mamy za sobą Berat, więc Gjirokastra pozostanie w programie jedynie opcją, przy założeniu dobrej pogody, czasu w programie dzisiejszego dnia i chęci uczestników.

Najważniejszy punkt dnia to Syri i Kalter  (w tłumaczeniu Błękitne Oko) – znajdujące się w łańcuchu górskim Mali i Gjere wywierzysko, czyli miejsce gdzie woda naturalnie wypływa spod ziemi, tworząc rzekę. Lodowata – około 10 stopni Celsjusza- i krystalicznie czysta woda wybija tu pod ciśnieniem z głębokiego krateru. Miejsce jest jedną z główniejszych atrakcji naturalnych w Albanii, dostępne dla tzw. ogółu od niedawna – za czasów panowania Hodży (do 1985 roku) miejsce to było jego własnością i jedynie komunistyczne elity, na zaproszenie wodza, mogły podziwiać piękno Błękitnego Oka i oddawać się rozkoszom w otoczeniu tej niesamowitej scenerii. Spędzimy w tym miejscu około godziny, stąd zaś ruszamy w kierunku archeologicznej perły Bałkanów i najdalej na południe wysuniętego miejsca na naszej trasie – Parku Narodowego Butrint z jego zawartością, wpisanego na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

W okolicach Butrintu, znajduje się na prawdziwie europejskim poziomie kurort wypoczynkowy, jakim jest Saranda. To w tych okolicach zatrzymamy się na dzisiejszą noc.

Dzień wolności i niezorganizowania. Okolice Sarande, Ksamil to idealne miejsce na plażowy relaks i wypoczynek. Musimy nieco naładować akumulatory i skorzystać z południowego słońca. Każdy znajdzie coś dla siebie.

Startujemy 8:30. Celem dnia jest Kruja, jedna z najsłynniejszych miejscowości turystycznych w centralnej Albanii. Niesamowita historia oraz niezwykły urok miasta sprawiły, że jest ono potocznie nazywane „albańskim Krakowem”.

Kruja była pierwszą historyczną stolicą kraju. Jej dzieje sięgają III w. p.n.e., kiedy to na jednym z okolicznych wzgórz znajdowało się iliryjskie miasto Zgërdhesh, nazywane również Albanopolis. W kolejnych latach mieszkańcy przenieśli swoją osadę wyżej, tworząc dzisiejszą Kruję.

W drodze przejazd drogą SH8 przez Park Narodowy Llogara położony w górach Çika, w okręgu Wlora z postojem w punkcie widokowym z niesamowitym widokiem na góry i morze.

Choć w planie nieco ponad 300 km, to przejazd przez granicę, przejazd wzgórzem Lovcen, objazd Boki Kotorskiej nie pozwoli osiągnąć nam zmieścić się w czasie krótszym niż 10 godzin. Dlatego ruszamy możliwie wcześnie..

Po przekroczeniu granicy kierunek Parka Narodowy Lovcen, wjazd na szczyt i dla chętnych wizyta w Mauzoleum Piotra II Petrowicia-Niegosza – grobowca przedostatniego władyki Czarnogóry, usytuowany na szczycie Jezerskim w paśmie gór Lovćenu.  Dalej ekscytujący zjazd trasą P1 – niezwykle krętą i malowniczą drogą wijącą się ze szczytu nad samą Bokę Kotorską. O ile pogoda dopisze – w drodze kilka przystanków na niesamowite ujęcia foto i wideo.  Boka Kotorska, zwana perłą Czarnogóry jest bodaj najpiękniejszą zatoką w Europie,  stwarzając w południowym klimacie krajobraz przypominający fiordy Norwegii.

Nie koniec piękna tego dnia dotrzemy w okolice Dubrownika w Chorwacji…

Rozpoczynamy przejazd tranzytowy do kraju drogami szybkiego ruchu, głównie autostradami,  dlatego przewidziane dystanse dzienne są długie i nie przewidują dłuższych postojów w trasie.

Kontynuujemy przejazd tranzytowy do kraju drogami szybkiego ruchu, głównie autostradami,  dlatego przewidziane dystanse dzienne są długie i nie przewidują dłuższych postojów w trasie.