„Za dwadzieścia lat bardziej będziesz żałował tego, czego nie zrobiłeś, niż tego, co zrobiłeś. Więc odwiąż liny, opuść bezpieczną przystań. Złap w żagle pomyślne wiatry. Podróżuj, śnij, odkrywaj”

RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI

Rumunia i kraje bałkańskie w sierpniu… prawie rodzinną podróżą marzeń… – dzień 6

23.08.2017 Transalpina… Dzień 6…

Morariu

Nie zrywamy się wcześnie. Dzisiaj Tomek jedzie odebrać dokumenty (5 dni jazdy przez Europę bez dokumentów motocykla, to dopiero wyczyn 😀 ), zaczekamy do jego powrotu na kwaterze, spędzając jakoś czas. Jak znam życie operacja ta zajmie Tomkowi min 2-3 godziny, czyli jego powrót (i nasz dalszy wyjazd) najwcześniej godzina 11:00, ale zobaczymy…

Przy i po śniadaniu, nie wiedzieć w sumie dlaczego, zabieram się za kolejną próbę parowania naszych intercomów. Ja, Tomasz i Izka bez problemów jesteśmy w ciągłym kontakcie za sprawą SENA 20S. ale z Marcinem i Kingą (ich F5 mc) ni jak nie możemy się skomunikować…

RUMUNIA-MORARIU-NOCLEG-KASKI-2

Zaczęliśmy wczoraj późnym wieczorem, rozochoceni piwem… były nawet jakieś rezultaty przez chwilę, ale umknęły…

 

Dzisiaj, jak na uparciucha przystało, zabrałem się od rana z instrukcją obsługi, zmuszając wszystkich do siedzenia w kaskach na głowie. Znów chwilowe sukcesy i porażki… coś na podobieństwo „pojawia się i znika”.

RUMUNIA-MORARIU-NOCLEG-KASKI-1Kapituluję – widocznie Angole nie tylko preferują jazdę dziwną stroną jezdni, z premedytacją utrudniając prawdziwym Europejczykom komunikację szosową, ale najwidoczniej robią również podobną dywersję w komunikacji bezprzewodowej.

„Breexit” w tych okolicznościach wydaje się być skutkiem, a nie przyczyną totalnego oderwania od Europy, oderwania od świata w ogóle… jak ci ludzie (w tym tacy porządni jak Marcin i Kinga) mogą emigrować w tak dziwne miejsca?…

 

Tomek wrócił, my już spakowani, ruszamy w drogę…

Transalpina

Prowadzącą z Sebeș na południe do Novaci droga krajowa DN67C, potocznie nazywana Transalpiną jest najwyżej położoną drogą w Rumunii (osiągając swój najwyższy punkt na przełęczy Urdele na wysokości 2145 m n.p.m)… przecina z północy na południe Góry Parâng – drugie co do wysokości pasmo górskie rumuńskich Karpat. Obok trasy Transfogaraskiej jest najbardziej znaną w Rumunii.

Transalpina w dalekiej, zamierzchłej przeszłości była ścieżką wykorzystywaną przez pasterzy, nazywaną Poteca Dracului (Diabelska Ścieżka). Prowizoryczna droga powstała w latach 1880 – 1900, a głównym powodem jej powstania była konieczność pozyskiwania drzewa z pobliskich lasów. Wydłużeniu do Novaci uległa po I wojnie światowej, głównie z powodów strategicznych.  Obecnie posiada rangę drogi krajowej, choć do niedawna – z powodu odcinków, na których minięcie się dwóch pojazdów było problematyczne – nie spełniała rumuńskich kryteriów takie definiujących.

Do roku 2008 Transalpina z racji bardzo złej nawierzchni była wyzwaniem dla podróżujących, a zarazem mekką sympatyków pojazdów 4×4. Wiosną 2009 roku dzięki funduszom unijnym, ruszyła wielka przebudowa trasy, która obecnie na całej długości posiada dobrej jakości asfalt. W newralgicznych punktach została poszerzona, zyskała przepusty, nowe mosty i umocnienia, dzięki czemu stała się dostępna dla wszystkich kierowców.

W sezonie zimowym zamykana, a w letnim – mimo oficjalnej przejezdności – bywa miejscami i za sprawą widoczności (albo raczej jej braku przy nisko opuszczonych chmurach) bardzo niebezpieczna.

Tama na jeziorze Oașa

Nad jezioro dojeżdżamy około godziny 13. Dzień dzisiaj jest piękny, widoki niebiańskie… mamy szczęście.

RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA-19

Jezioro Oasha jest sztucznym zbiornikiem utworzonym na rzece Sebeş, położonym w hrabstwie Aba. Jezioro utworzone po wybudowaniu tamy o tej samej nazwie w roku 1979. Znajduje się na wysokości 1255 m n.p.m, ma powierzchnię 460 ha i długość 6 km. W 1980 r. wybudowano przy jeziorze elektrownię wodną, z tamą zlokalizowaną dokładnie na trasie Transalpiny. Jezioro Oasha stało się atrakcją turystyczną samą w sobie i miejscem spędzania wolnego czasu na łonie natury.

RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA-18
RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA-17
RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA-16
RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA-15
RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA-14
RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA-13
RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA-12
RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA-10
RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA-9
RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA-8
RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA-6
RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA-5
RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA-4
RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA-3
RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA-2
RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA-1
RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA
RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA
RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA
RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA
RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA
RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-TAMA-15
IMG_4891
IMG_4902
IMG_4898
IMG_4897
IMG_4896
IMG_4895
DSC_0289
DSC_0288
DSC_0286
DSC_0285
DSC_0305
DSC_0303
DSC_0300
DSC_0298
DSC_0294
DSC_0293
P8230236
P8230237
P8230239 (1)
P8230227
P8230234
IMG_4897
previous arrow
next arrow
Postój jest raczej krótki, dziewczyny kupują jakieś pamiątki w budkach z bibelotami dla turystów, wspólnie kilka fotek i ruszamy dalej. Przed nami jeszcze dużo widokowych atrakcji, a głód daje już o sobie znać.

Cabana Oaşa

RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-CABANA

RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-CABANA

Kilka kilometrów dalej zatrzymujemy się na obiad.
Cabana Oasha to mały hotelik z knajpką przy drodze, bardzo przyjazny motocyklistom (lokalizacja: 45°34’46.4″N 23°37’18.1″E).
Przy hoteliku znajdują się nawet wiaty/zadaszenia dla maszyn.
Na zewnątrz stoliki z parasolami, więc rozsiadamy się wygodnie, zamawiając zwyczajowo „kto co lubi”…
  RUMUNIA-JEZIORO-OASHA-CABANA
Jedzenie smaczne, porcje odpowiednie, rozleniwiają nas, a ruszać czas. Na niebie jakieś ciemne chmury – mam nadzieję, że pogoda nie ulegnie zmianie… to jednak góry, pewności nigdy nie ma, trzeba być urodzonym szczęściarzem, żeby przejechać całość w słońcu… zobaczymy.

Iezerul Muntinului

Jedziemy DN67C na południe. Kilka, może kilkanaście kilometrów za skrzyżowaniem z poprzecznie przecinającą Transalpinę drogą krajową DN7A jest odcinek usiany bardzo ciasnymi, momentami blisko 180° winklami. Rzec można raj dla motocyklistów, z jedną uwagą – cały czas ze sporym nachyleniem w górę, momentami wąsko i ciasno, a i nierzadko bez balustradek całkiem stromo…

Zatrzymujemy się w miejscu oznaczonym na mapie nazwą Iezerul Muntinului… 
Fotografie same opisują to miejsce, nic dodać się nie da, a gdyby dało to i tak nie miałoby sensu.
RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI
RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI
RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI
RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI
RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI
RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI
RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI
RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI
RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI
RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI
RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI
RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI
RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI
RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI
RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI
RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI
RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI
RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI
RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI
RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI
RUMUNIA-LEZERUL-MUNTINULUI
IMG_4930
IMG_4906
IMG_4907
IMG_4908
IMG_4910
IMG_4911
IMG_4912
IMG_4913
IMG_4914
IMG_4919
IMG_4921
IMG_4923
IMG_4925
IMG_4927
IMG_4929
P8230268
P8230252
P8230257
P8230258
P8230259
P8230263
previous arrow
next arrow
Co mogę spróbować skomentować, co nie pogorszy tego co oddają zdjęcia – strasznie tutaj wieje i jest zimno, choć słońce dobrze oświetla plenery. Nie czułem zimna w czasie jazdy ogrzewany adrenaliną, teraz przeniknęło pod warstwy odzieży. Dobrze, że założyłem podpinki, bez nich pewnie zęby wygrywałyby jakieś okolicznościowe rytmy… Jest tak pięknie (pomijając budki z komercją stawiane dla turystów i tony śmieci), że nie chce się dalej ruszać. Osiągnęliśmy szczyt w każdym słowa znaczeniu…
Ruszamy dalej, teraz już w kierunku nizin. Jest późno, nie dojedziemy niestety do Novaci, gdzie chcieliśmy spędzić noc. Musimy szukać czegoś nieco wcześniej.

Paradis

Wzdłuż Transalpiny co kawałek lokowane skupiska domów, często bez nazwy miejscowości. Dojeżdżamy do jednego takiego miejsca, gdzie na prawie każdym domu tabliczka z informacją noclegową.

RUMUNIA-TRANSALPINA-OSIOLTuż przed miejscem, w którym postanowiliśmy poszukać noclegu, przy drodze pasie się osioł. Chcemy koniecznie zrobić to symboliczne zdjęcie. Zjeżdżam na pobocze, stawiam moto i pierwszy idę zaprzyjaźnić się z eksponatem. Udaje się – mam fotki!

Marcinowi też się udaje. Niestety osioł traci cierpliwość i próba zrobienia kolejnych portretów wychodzi słabo…

RUMUNIA-TRANSALPINA-OSIOL

RUMUNIA-TRANSALPINA-OSIOL

Ruszamy więc, statystycznie częściowo zadowoleni, w stronę zabudowań z zamiarem upolowania noclegu.

RUMUNIA-TRANSALPINA-PARADISE

Miejsce o nazwie PARADISE (adres: DN67C 1131, Rânca 217365, Rumunia) przyciąga naszą uwagę. Szybkie rozpoznanie taktyczne dziewczyn i… zostajemy. Hotelik jest miły, pokoje czyściutkie, jest świetlica i taras z pięknym widokiem. Motocykle stawiamy obok (niestety teren nie jest ogrodzony), nakrywamy pokrowcami, z których jeden – jak się okaże rano – postanowił pozwiedzać niezauważony otaczające nas połoniny tak skutecznie, że ślad po nim zaginął.

Niemal naprzeciwko sklepik spożywczy zapewnia nam wieczorny prowiant i dodatkowe wyposażenie… Czas spędzamy, jak zwykle, miło i wesoło. Jutro dokończymy Transalpinę, choć pewnie już najciekawsze za nami.

RUMUNIA-TRANSALPINA-PARADISE  RUMUNIA-TRANSALPINA-PARADISE  RUMUNIA-TRANSALPINA-PARADISE

RUMUNIA-TRANSALPINA-PARADISE

 

Jest późno, dzień szósty za nami, idę spać.

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Strona używa plików cookies w celu łatwiejszego funkcjonowania. Przebywając na stronie wyrażasz zgodę na ich używanie.