Korsyka jest niezwykle piękną wyspą na Morzu Śródziemnym, położoną na zachód od Włoch i na południowy wschód od Francji, której jest terytorialną częścią. Cieśnina Świętego Bonifacego oddziela ją od położonej na południu włoskiej Sardynii. Korsyka (korsykański: Corsica, franc.: Corse) tworzy odrębny francuski region administracyjny, podzielony w 1975 na dwa departamenty: Korsykę Południową (2A) i Górną Korsykę (2B). Choć francuska to jednak nadal korsykańska… Niewątpliwie wyspa piękna.
Położenie Korsyki sprawiało, że była ona zawsze ważną bazą operacji militarnych, a także miejscem strategicznym dla wszystkich jej najbliższych sąsiadów, a nawet dla kilku nieco dalszych. Przez wieki o Korsykę toczyły się walki między państwami włoskimi a Francją, z celem głównym jej zajęcia. Wielka Brytania kontrolująca układ sił na Morzu Śródziemnym postrzegała możliwość zjednoczenia Korsyki z Sardynią, jako niebezpieczną perspektywę i ewentualność, dającą Korsyce zbyt silną pozycję na Morzu Śródziemnym.
Pomiędzy XIII a XVIII w. Korsyka była w posiadaniu Republiki Genui, ta jednak zrzekła się – w zamian za darowanie długów – praw do wyspy na rzecz Francji, w której granicach państwa do dziś się znajduje.
Na wyspie piękna – jak bywa nazywana Korsyka – urodził się Napoleon Bonaparte, przyszły cesarz Francuzów.
Korsyka wyspa piękna i raj dla motocyklistów
- wyspa Korsyka zajmuje powierzchnie 8680 km²
- Korsykę zamieszkuje ją około 316 600 mieszkańców
- gęstość zaludnienia Korsyki wynosi ok. 36 osób/1 km²
- główną rzeką wyspy piękna jest Golo (dł. 89,6 km)
- ponad 20 szczytów Korsyki przekracza wysokość 2000 m n.p.m.
- najwyższym szczytem na Korsyce jest Monte Cinto 2706 m n.p.m.
- wyspa Korsyka posiada niewielki potencjał gospodarczy, głównymi gałęziami gospodarki są rybołówstwo, uprawa winorośli, hodowla owiec i kóz
- Korsyka ze względu na największe w Europie zagęszczenie zakrętów przypadające na 1 km odcinka drogi jest prawdziwym rajem dla motocyklistów
- Korsyka ze względu na klimat, walory krajobrazowe, rajskie plaże i super campingi jest również rajem dla miłośników caravaningu i użytkowników kamperów
Miasto Bastia na północy Korsyki
Bastia jest miastem portowym, łączącym wyspę ze stałym lądem w Europie, miastem handlowym i stolicą departamentu Hante-Corse. Bastia na Korsyce powstała w XIV wieku, kiedy to genueński gubernator Leonello Lomellini postanowił zbudować miasto, przy niewielkiej przystani rybackiej w zatoczce. Miasto miało być bazą morską leżącą stosunkowo niedaleko Genui. Dostępu do bazy broniła naturalna ostroga skalna, na której w XV wieku Genueńczycy wznieśli bastylię – fortecę obronną dla miasta. Stąd też wzięła się prawdopodobnie nazwa Bastia. W XVII wieku papież nadał Bastii prawa miejskie, miasto się rozwijało – powstawały kościoły, szkoły, rozwijało się rzemiosło i handel. W tym też okresie Bastia uznana pełniła rolę stolicy Korsyki, aż do 1811 roku, w którym Napoleon Bonaparte przeniósł stolicę do miasta swoich narodzin – Ajaccio.
Bastia jest dziś największym portem francuskim na Morzu Śródziemnym. Ma dobrze rozwinięty przemysł metalowy i tytoniowy. Znajduje się tutaj także port lotniczy oraz morski, do którego przypływają statki handlowe oraz promy łączące Port Bastia z Marsylią i Livorno. To tutaj przypływamy każdorazowo naszymi wycieczkami motocyklowymi i wyprawami kamperowymi, pokonując basen Morza Śródziemnego z jednego z portów stałego lądu.
W mieście Bastia znajduje się dworzec kolejowy, który ma połączenia z północną i środkową częścią wyspy. Rozkład jazdy jest ubogi, pociągów nie jest wiele, ale cieszą się popularnością pewnie głównie z racji niezwykłej malowniczości tras Korsyki.
Dzięki dostępowi do Morza Śródziemnego i długiej historii Bastia jest dużym ośrodkiem rekreacyjnym z plażą i kąpieliskami.
Oprócz starego miasta ma inne turystyczne atrakcje takie jak:
- średniowieczna twierdza z XVI w.
- katedra Ste Marie XVII w.
- kościoły z z XVII w.
- stara przystań, wykorzystywana dla łodzi i jachtów
Aiguilles de Bavella (Bavella Needles)
Bavella Needles to pasmo górskie położone w południowej części wyspy. Nagie skały niczym igły strzelają ku niebu (stąd nazwa w tłumaczeniu „Igły Bavella”)…
Jadąc wschodnim wybrzeżem wyspy piękna w kierunku południowym drogą T10 nie można nie dojechać do granicy regionów Górnej Korsyki i Korsyki Południowej. Granica pokrywa się z granicą gminy i miejscowości Sari-Solenzara oraz rzeką o tej samej nazwie Solenzara. Tutaj, zaraz za mostem należy skręcić w prawo na południowy-zachód w drogę D268, zmierzając w stronę centrum wyspy i miejscowości Zonza. Droga prowadzi malowniczymi wąwozami pasma Bavella Needles. Piękne widoki, dużo zakrętów, dobry asfalt. Wszystko czego potrzeba do szczęścia motocykliście…
Purcaraccia
Na 17 kilometrze drogi D268 w kierunku Zonza, zaraz za przełęczą Larone (Bocca di Larone), w zakręcie serpentyny znajduje się początek szlaku Basenów Naturalnych Purcaraccia. Do pierwszego z nich prowadzi około półgodzinny szlak pieszy, kolejne nieco dalej. Widoki są jednak oszałamiające.
Col de Bavella (Przełęcz Bavella)
Leżąca na wysokości 1218 m Col de Bavella jest najpiękniejszą przełęczą na Korsyce i cieszy się ogromną popularnością wśród turystów. Już w odległości kilku metrów od parkingu zaczyna się zachwycający świat górski.
W chłodnym lesie liściastym Foret de Bavella, na ciemnozielonych łąkach kwitną fiołki alpejskie, zawilce i orliki. Na przełęczy znajdują się miejsca piknikowe, studnia z wodą i sklep.
Miasto Bonifacio i okolice na południu Korsyki
Bonifacio uznane za „Saint Tropez” Korsyki – malowniczo położone i równie malowniczo prezentujące się od wewnątrz miasteczko na południowym krańcu Korsyki, bezpośrednio nad Cieśniną Świętego Bonifacego.
Z części miasta położonej wysoko roztacza się (przy dobrej pogodzie) panoramiczny widok na pobliską Sardynię.
Najstarsze ślady obecności człowieka w tym rejonie Morza Śródziemnego pochodzą właśnie z okolic miasta Bonifacio na południowym krańcu Korsyki. Znaleziony, w czasie prac archeologicznych w jaskiniach Araguina-Sennola szkielet kobiety, naukowcy datowali na 8,5 tysiąca lat i jest prawdopodobnie jednym z najstarszych odnalezionych w Europie. Otrzymał nazwę „Dama z Bonifacio”.
Początki obecnego miasta Banifacio na Korsyce sięgają IX wieku, z kiedy pochodzą pierwsze wzmianki o niewielkiej osadzie pirackiej, która z racji korzystnego położenia z czasem została przekształcona w port handlowy. W XII wieku Bonifacio przejęte i wyjęte z spod panowania arcybiskupstwa Pizy przez Genueńczyków, zmieniło w krótkim czasie swój wygląd. Genueńczycy zwyczajem swym wybudowali potężne umocnienia dające zaczątek dla cytadeli.
Otoczone skałami i murem Bonifacio było prawdziwą fortecą z jednym głównym wejściem do miasta. Brama Genueńska – tak nazwane zostało jedyne wejście do miasta Bonifacio- pełniła tę funkcję aż do XIX wieku. Forteca dawała możliwość utrzymanie kontroli nad zachodnim basenem Morza Śródziemnego, co oczywiście nie podobało się wielu. Z tego powodu na przestrzeni wieków była wielokrotnie atakowana i oblegana, najsilniej w okresie XV do XVI wieku. Jednak jej położenie na wysokich skałach, ograniczony dostęp również z lądu przyczyniły się do tego, że wraz z miastem Bonifacio przetrwała liczne oblężenia i możemy ją podziwiać do dnia dzisiejszego. Część budowli pochodzi aż z XII wieku w niezmiennej formie.
Położenie Bonifacio na wysokich, ciągnących się kilometrami i stromych wapiennych skałach, tworzących urwisty półwysep wpadający niemal do morza, czyni z niego przedmiot wielu prac malarskich, clipów w filmach, a nawet zyskało określenie „baśniowego miasta”.
Liczne domy na stromych skarpach wyglądają tak, jakby miały za chwilę runąć do morza. Klify nie są jedynymi godnymi zachwytu tworami, jakie wyczarowała tu natura – za jej sprawą powstała tu także wąska i długa na 1,6 km zatoka, w której panuje spokój nawet wtedy, gdy na otwartym morzu szaleje sztorm.
Dolne Bonifacio
Naturalnie i za sprawą topografii Bonifacio podzielone jest na dwie części: dolne Bonifacio i górne Bonifacio.
Część dolna Bonifacio, leżąca najniżej, łagodnie opadająca do morza, zwana jest częścią morską (marine) i składa się głównie z portu promowego wraz z przystanią jachtową. Port i przystań otoczone licznymi kamieniczkami, restauracyjkami, barami, butikami oraz sklepikami z pamiątkami czyni z niego prawdziwie „lazurowe wybrzeże” na Korsyce. Tutaj też najlepiej zaszyć się w porze obiadowej, lub porze kolacji i posmakować kuchni korsykańskiej.
co zjeść…
Warto zamówić Menu de Corse. Składa się z trzech dań – typowych dla kuchni korsykańskiej. Szczególną renomą cieszą się coppa, czyli szynka ze schabu i lonzu – polędwica, a także pasztet z dzika. Ich poważnymi rywalami są prisuttu – surowa szynka podawana ze świeżymi figami i figatelli – wędzone kiełbasy z nerek, serc i wątroby. Na talerzach króluje też langusta, mule oraz zupy rybne. Znakomitym daniem jest piverunata – potrawka z koźlęcia z papryką oraz steki z tuńczyka i tatar. W daniach z makaronem widoczne są wpływy kuchni włoskiej. Korsykańska dusza przejawia się jednak w serze brocciu dodawanym do lazanii i pizzy. Podstawowym składnikiem tradycyjnej kuchni jest mąka z kasztanów. Warto spróbować robionych z niej naleśników.
co kupić…
Do wielkich specjalności należą miody i konfitury. Na prezenty dla najbliższych świetnie nadają się korsykańskie noże pasterskie.
Spacerując na wschód brzegiem wyspy, a jeszcze lepiej płynąc łódką (z morza widoki są przepiękne) dotrzeć można do bardzo malowniczego punktu – wystających z morza skał – o nazwie Grain De Sable.
Górne Bonifacio
Część górną miasta Bonifacio stanowi zabytkowe stare miasto, otoczone z trzech stron monumentalną Cytadelą (Citadelle). Do Starego Miasta otoczonego murami można dostać się pieszo z dolnego, wchodząc po schodach lub dojechać motocyklami. Dla motocykli przewidziano bezpłatne miejsca parkingowe przy budynku koszar (TUTAJ: https://goo.gl/maps/THf1tR5txbQ828xh7) . Wjazdu samochodem do górnego Bonifacio lepiej nie próbować.
Do środka Cytadeli prowadzi masywna brama Genueńska (Porte de Gênes), będąca fragmentem jeszcze masywniejszego Bastionu de l’Étendard, która praktycznie do XIX wieku była jedynym wejściem do miasta, zabezpieczonym przez osiem wrót i wybudowany pod koniec XVI wieku zwodzony most.
Cała architektura militarna Bonifacio położonego na klifie, z cytadelą wznoszącą się na stromych skalistych wzgórzach, jest bardzo charakterystyczna dla Korsyki.
Pomnik Legii Cudzoziemskiej
Posadowiony jest w górnej części miasta, tuż przy małym rondzie. Pomnik Legii Cudzoziemskiej – francuskiej elitarnej zawodowej jednostki bojowej, która została założona właśnie na Korsyce w 1831 roku jako armia najemna – jest hołdem dla formacji.
MOTO turyści uznają często to miejsce za dobry punkt na rozpoczęcie zwiedzenia, zostawiając tutaj motocykle. Zdecydowanie lepszym miejscem jest jednak oddalony od około 100m budynek dawnych koszar legii cudzoziemskiej, wzdłuż którego przygotowano bezpłatne miejsca parkingowe dla wielu motocykli.
Legia Cudzoziemska jest chyba najbardziej tajemniczą formacją wojskową świata. Stanowi francuską elitarną zawodową jednostkę bojowa, w której formalnie mogą służyć wyłącznie obywatele obcych państw. W praktyce jednak od 5% do 10% żołnierzy to rodowici Francuzi, którzy otrzymują przy rekrutacji obywatelstwo Belgii, Szwajcarii, Monako, Kanady lub Luksemburga. Jednostka została sformowana i powołana do życia w 1831 r. z zadaniem budowanie imperium kolonialnego Francji. W sumie jej żołnierze brali udział w conajmniej 35 wojnach i różnych konfliktach zbrojnych na całym świecie. Zginęło w nich do dziś ponad 35 tys. legionistów.
Escalier du roi d’Aragon (schody króla aragońskiego)
Przechodząc przez stare miasto Bonifacio, przemieszczając się w stronę południowo-zachodnią, bezpośrednio przy ścianie klifu znajdują się strome schody króla aragońskiego (Escalier du roi d’Aragon). Schodów jest w sumie 187 i prowadzą wprost do morza. Zejście i wejście nie należy do łatwych, wymaga nieco ponadprzeciętnej kondycji i dobrego obuwia.
Jak legenda głosi – wykuli je w skałach w 1420 roku, w ciągu zaledwie jednej nocy, oblegający miasto Hiszpanie. W rzeczywistości jednak chody króla aragońskiego są dużo starsze, a wykute zostało przez mieszkańców miasta by schodzić po nich do Studni św. Bartłomieja znajdującej się na ich końcu.
Le Gouvernail (Ster Korsyki)
Niedaleko schodów, nieco na zachód znajduje się Le Gouvernail, czyli skała zwana sterem Korsyki. Tutaj były kręcone sceny do filmu „Działa Navarrony” w reżyserii J. Lee Thomsona, powstałego na podstawie powieści Alistaira MacLeana pod tym samym tytułem. Największy urok Górnego Miasta stanowią wąskie uliczki, stare kamienice i restauracje. Ciekawostką historyczną jest również fakt, że na ulicy Rue des Imperators mieszkał sam Napoleon Bonaparte, a miejsce oznaczone i upamiętnione zostało tabliczką informacyjną.
Phare Pertusato (Lighthouse Pertusato)
Najdalej na południe wysunięty skrawek wyspy Korsyka, na wschód od Bonifacio i na nim piękna latarnia morska Pertusato. Latarni nie można zwiedzać od środka. Widok z latarni na Cieśninę Świętego Bonifacego i dobrze widoczna Sardynia są warte krótkiej, pieszej wędrówki z parkingu. Do samego Bonifacio dla chcących urządzić dłuższy spacerek tylko 4 km. Latarnia Pertusato powinna znaleźć się na liście punktów koniecznych do odwiedzenia …
Ta część wyspy i szczególnie Bonifacio przyciąga tak bardzo, że będzie trudno zwiedzać je w motocyklowym tempie… Warto przewidzieć odpowiedni czas, by nie żałować zmarnowanych okazji… Okolice Bonifacio pełne jest miejsc campingowych, w których czekają na Was i Wasze kampery świetnie przygotowane parcele.
