„Za dwadzieścia lat bardziej będziesz żałował tego, czego nie zrobiłeś, niż tego, co zrobiłeś. Więc odwiąż liny, opuść bezpieczną przystań. Złap w żagle pomyślne wiatry. Podróżuj, śnij, odkrywaj”

Park Narodowy Czeska Szwajcaria

Na północy Czech, pionowo na północ od Pragi, przecięty na pół granicą z niemiecką Saksonią, w linii prostej ok. 45km na zachód od Bogatyni leży Park Narodowy Czeska Szwajcaria (České Švýcarsko)..

Park Narodowy České Švýcarsko został założony w 2000 roku na powierzchni około 79 km² wydzielonej z obszaru chronionego krajobrazu Łabskie Piaskowce w celu ochrony unikatowych form skalnych i rozległych obszarów o charakterystycznej rzeźbie terenu i naturalnych ekosystemach. Obszar uformowany głównie z piaskowca, urozmaicony formacjami bazaltowymi, pod względem powierzchni i wysokości stanowi teren rozczłonkowany, na którym skupionych jest wiele bardzo ciekawych formacji skalnych jak: bramy, pionowe ściany, baszty, iglice, wąwozy, szczeliny, parowy, i wąskie tarasy skalne, położone na rozległej płycie o średniej wysokości 400 m n.p.m., zbudowanej ze skał osadowych, piaskowców i margli, w której doliny rzek KřiniceKamenice i Łaby utworzyły przełomy dzielące park na odrębne części o charakterystycznym krajobrazie.

Choć obszar kojarzy się z górami, znajduje się tutaj najniżej położony teren w Czechach w miejscowości Hřensko, leżącej na wysokości 115 m n.p.m. Cały teren Parku Narodowego Czeska Szwajcaria, pod względem zajmowanego obszaru oraz minimalnego zaludnienia, jest unikalnym regionem na skalę europejską. Symbolem Czeskiej Szwajcarii jest największa w Europie naturalna skalna brama – Brama Pravčicka.

 

Pigułka historii …

Nazwa parku Szwajcaria pochodzi od nazwy niemieckiej (saksońskiej) części Łabskich Piaskowców, którą to nazwę nadali w XVIII wieku szwajcarscy malarze epoki romantyzmu, Anton Graff oraz Adrian Zingg, którzy od 1776 r. pracowali przy rekonstrukcji Galerii Drezdeńskiej. Niepowtarzalne piękno i romantyzm okolicy nad Łabą tak urzekły Szwajcarów, że mianowali ten region swoją Szwajcarią na obczyźnie. Pierwsze wzmianki o Szwajcarii w Saksonii pojawiły w 1785 r., dziś mówi się o Saksońskiej i Czeskiej Szwajcarii.

Pierwszy przewodnik po Szwajcarii Czeskiej ukazał się w 1826 r.. W 1879 r. w Hřensku powstał oddział Towarzystwa Górskiego Szwajcarii Czeskiej, której członkowie zaczęli budować szlaki, mostki, schrony turystyczne i wieże widokowe. Ustawiali ławki, poręcze, drogowskazy, wyznaczali szlaki turystyczne i organizowali wycieczki. W 1884 r. udostępniono do zwiedzania atrakcyjne wąwozy.

Pierwsze próby objęcia ochroną regionu datują się na 1928 rok, jednak Park Narodowy Czeska Szwajcaria powstał dopiero w styczniu 2000 r., jako czwarty park narodowy Czech. W niemieckiej części tego rejonu 10 lat wcześniej, bo w 1990 r. powstał Park Narodowy Saksońskiej Szwajcarii.

Można tam, będąc w okolicy…

Park każdego roku odwiedzają setki turystów. Drogi w tej części Czech wiodą przez malownicze tereny, na których liczne piesze szlaki pozwalają na dopełnienie wrażeń, zaliczenie setek schodów, wież i punktów widokowych, czując się jednocześnie bezpiecznie na skalnych pasażach i mostkach.

Można spłynąć z flisakami dzikim, skalnym kanionem rzeki Kamenice, wsłuchując się w historie o skalnych stworach i przemytnikach.

Można również pokonać najstarszą w Czechach ścieżkę przyrodniczą Rudolfa Köglera, rozpoczynającą swój bieg w Krásnej Lipie. Tam też działa Dom Czeskiej Szwajcarii – centrum informacyjne i rozrywka dla całej rodziny, gdzie znaleźć można mnóstwo bezpłatnych materiałów i map, poznać historię regionu i ciekawostki, zwierzęta i rośliny oraz spróbować… wirtualnego lotu balonem.

Prawdziwym turystycznym “opus magnum” przyrody jest Brama Pravčicka – największy, naturalny, skalny most w Europie. Jest symbolem tego Parku Narodowego.

Rozpiętość łuku bramy u podstawy wynosi 26,5 m, wysokość otworu 16 m, najmniejsza szerokość mostu 8 m, minimalna grubość mostu 2,5 m. Górna powierzchnia stropowej płyty bramy leży na wysokości 21 m. od jej podstawy.

Książę Edmunda Clary-Aldringen  (prekursor turystyki i  inwestycji w nią) dodatkowo zbudował przy bramie letnią rezydencję „Sokoli Hnizdo” (Sokole Gniazdo), którą można podziwiać do dzisiaj. Na początku była tu tylko drewniana chata z wyszynkiem dla spragnionych wędrowców, jednak dla gości księcia potrzeba było czegoś bardziej wysublimowanego – w roku 1881, budowniczowie sprowadzeni z Włoch, w rekordowym czasie jednego roku, wznieśli urokliwy pałacyk, w którym obecnie mieści się muzeum i restauracja.

Można uraczyć oko przepięknymi widokami z jednego z najlepszych punktów widokowych w całych Czechach – Mariina skála (pol. Skała Marii). Niegdyś wieża obserwacyjna, dziś jedna z głównych atrakcji turystycznych swoją nazwę zawdzięcza księżnej Marii Annie Kinskiej, której mąż zbudował na szczycie mały, zadaszony taras widokowy. Altana w letnie weekendy najeżona jest obiektywami niczym wojenny galeon lufami dział, a po schodach trzeba się przepychać lub stać w kolejce.

Można spędzić noc w jednym z licznych kempingów, pensjonatów i hoteli. Dobrą sławą i umiarkowaną ceną szczyci się pensjonat/hotel U Fořta. Do dyspozycji gości są pokoje w starym schronisku oraz nowe domki (około 50 miejsc). To, co tu najbardziej zbiera punkty to restauracja, gdzie zjeść można wyśmienitą gęsinę i bardzo dobry deser. Ceny są tu bardzo przyzwoite, a w sezonie zajazd otwiera jeszcze letni pawilon. Motocykliści zadowolą się domkami kempingowymi w stylu ogrodowych domków narzędziowych w miejscu o nazwie Mosquito Intercamp, a nieco bardziej wymagający pensjonatem położonym nie opodal o nazwie Penzion Zvoneček.

 

Motocyklami przez Szwajcarię…

Intercamp Mosquito znajduje się w granicach miejscowości Kamenický Šenov. To ogrodzony ośrodek wypoczynkowy z małymi domkami drewnianymi z lat 80-tych (tu mogę się mylić w określeniu dekad), biwakowymi łazienkami, oraz całkiem okazałym, murowanym „centrum dowodzenia”, w którym na szczęście znalazły się prysznice i serwująca smaczne jedzenie stołówka/bar. Obieramy Intercamp Mosquito za miejsce wypadowe po okolicy, cena jest bardzo niska, a grupa podróżników niewybredna.

Plan objazdu regionu został nakreślony kilka miesięcy wcześniej, nie trzymamy się jednak planu sztywno.

 

Objeżdżając Park Narodowy Czeska Szwajcaria wyznaczoną, jak na mapie trasą, zatrzymując się kilka razy, mamy szansę na zaliczenie w tempie motocyklowym większości atrakcyjnych miejsc w kilka godzin.

Nasz trasa zakłada również objazd regionu niemieckiej Saksonii i zebranie całego wachlarza cennych dla motocyklistów wrażeń. Na nieszczęście dla naszych planów zwiedzenia Parku i większością głosów podróżujących zbaczamy z trasy i zaliczamy Drezno

Czujemy niedosyt – niewątpliwie jeden dzień na taki obszar, to zdecydowanie za mało. Jest więc doskonały powód do ujęcia tego miejsca w przyszłych planach motoporóży po sąsiadujących z nami Czechach.

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Strona używa plików cookies w celu łatwiejszego funkcjonowania. Przebywając na stronie wyrażasz zgodę na ich używanie.